۱۳۸۸ شهریور ۱۲, پنجشنبه

پيشنهادات به منظور معرفي آثار جديد(يوز آسيايي و لاك پشت پوزه عقابي)


1) سريعترين پستاندار روي كره زمين
یوزپلنگ آسیایی Acinonyx jubatus venaticus

دست و پاهاي بلند، بدنى باريك و كشيده، سينه فراخ و شكم بالاي او شبيه تازي است ولي بر خلاف سگ سانان سر كوچك و گرد، پوزه اي كوتاه و گوش هايي كوچك و گرد دارد. به طور كلي مي توان آن را به" سگي با كله گربه" تشبيه نمود. رنگ پشت زردكمرنگ تا زرد متمايل به قرمز و زير بدن سفيد است. خالهايى گرد، سياه و توپر و موهايى زبر و نسبتا كوتاه دارد. در بالغين خال هاي روي دم تدريجا در نيمه انتهايي به حلقه هايي بدل مي شود كه سياه رنگ اند و آخرين حلقه پهن تر است. سر يوزپلنگ كوچك و گرد است و چشمانش در بالاى كاسه سر قرار دارد. خط سياه شكيلي معروف به خط اشكي از گوشه چشمان يوزپلنگ تا اطراف بينى و دهانش امتداد دارد كه احتمالا چشمان او را از آفتاب مصون مي دارد و در شكار به او كمك مي كند. جانور بالغ ناخن‌هايى كند و نيمه تورفته دارد كه برخلاف ساير گربه سانان جمع نمي شوند.( هرچند بچه ها تا 6 ماهگي قادرند ناخن ها را جمع كنند.)

اندازه: طول سر و بدن يوزپلنگ بالغ بر ۱۱۲ تا ۱۳7 سانتيمتر، طول دم ۶4 تا 86 سانتيمتر و بلندى شانه‌هايش 71 تا 84 سانتيمتر است و وزن حيوان به ۳۴ تا ۵۴ كيلوگرم مىرسد. جنس نر يوز اندكى بزرگتر از جنس ماده است.( اين اندازه ها مربوط به نمونه هاي جمعيت آسيايي است)

خصوصيات: برخوردارى از ستون فقرات انعطاف‌پذير، كبد و قلب بزرگ، سوراخ بينى گشاد، ظرفيت بالاى ريه، بدن عضلانى و باريك، يوزپلنگ را تيزروترين شكارچى جهان ساخته است. آنها قادرند با سرعتي معادل 110 كيلومتر در ساعت بدوند.

زيستگاه: يوزپلنگ در دشت هاي بازو تپه ماهورهاي واقع در مناطق استپي و بياباني نيمه كويرى و زيستگاههاى باز ديگرى كه طعمه در آن وجود داشته باشد ديده مي شود. در ايران تعداد معدود يوزپلنگ آسيايى باقيمانده در مناطق حاشيه اي كوير مركزي يافت مي شوند

عادت و رفتار : يوزپلنگ از نظم اجتماعى منحصربه‌فردى برخوردار است. در ايران مطالعاتى درباره يوزپلنگ صورت نگرفته است، اما مطالعات انجام شده در آفريقا نشان مي دهد كه يوزپلنگ ماده به استثناي زمان مراقبت از توله ها به تنهايي زندگى مي كند و يوز پلنگ نر در مراقبت از بچه ها نقشي بر عهده ندارد. توله ها به مدت هجده ماه در كنار مادرشان مي مانند و طي اين دوره كه از اهميتى بالا در در زندگى توله ها برخوردار است، چگونگى شکار و گريز از گزند شكارچيان ديگر مانند پلنگ، كفتار و گرگ را مي آموزند.

در ۱۸ ماهگى توله ها از مادر جدا مي شوند. از اين پس ممکن است توله‌ها با هم‌شيران خود حتى تا ۶ ماه به سر برند. در دو سالگى هم‌شيران مادهْ بقيه را ترك مي کنند و نرهاى جوان با هم مي مانند. در واقع نرها به تنهايى يا همراه با برادران خونى خود زندگى مي كنند اما ماده ها به جز زمان بچه داري، تنها زندگي مي كنند. برخى از اين گروهها براى خود حوزه اي تعيين ميكنند تا يوزپلنگ ماده را براى جفت‌گيرى جلب کنند. اين حوزه ها اغلب در جاهايى است كه در آن طعمه و آب كافي وجود داشته باشد. در فصل جفت گيري هر نر براي خود قلمروي را انتخاب مي كند، در اين فصل نزاع هاي خشني ميان نرهاى گروه در دفاع از حدّ و مرز قلمرو‌شان صورت مي گيرد. يوزپلنگ ها معمولاً صبح زود يا غروب به شكار مي روند، پس از انتخاب طعمه كه معمولا حيوانات ضعيف تر مي باشند به صورت غير محسوس به آنها نزديك شده و پس از رسيدن به فاصله حدود ۱۰ تا ۳۰ متر حمله ناگهاني خود را شروع مي كنند، پس از به زمين انداختن طعمه گلوي او را با دندان هايش فشار مي دهد تا خفه شود. تعقيب طعمه معمولا ۲۰ ثانيه و به ندرت بيش از يك دقيقه بطول مى انجامد و در اين زمان بيش از 500 متر شكارش را دنبال نمي كند. قريب به نيمى از تعقيب‌ها موفق‌آميزند. برخي اوقات شكارچيان ديگر نظير گرگ طعمه او را از چنگش بيرون مي آورند. يوزپلنگ مانند پلنگ قادر به پنهان كردن طعمه اش از دسترس ساير گوشتخواران نيست و به همين دليل بعد از خوردن يك وعده غذا در بيشتر اوقات باقيمانده را از دست مي دهد.

توليدمثل: بلوغ جنسى در حدود ۲۰ ماهگى رخ مي دهد. زمان بارداري 95 روز و تعداد توله‌ها 1 تا 6 و معمولا ۴ تا ۵ عدد است. توله ها در هنگام تولد حدود ۳۰۰ گرم وزن و ۳۰ سانتيمتر طول دارند. رنگ آنها خاكسترى تيره است و موهاى بلندي بر پشتشان دارند. اين موها چند فايده دارد، از جمله استتار آنها در ميان بوته زار هاي خشك و پنهان نگاهداشتن آنها از ديدرس شكارچيان ديگر. اين موها همچنين توله يوز را به" رودك كه حيوان مهاجمي است شبيه مي کند، که نوعى جنبه دفاعى دارد. بچه ها به دليل جمع شدن ناخنها تا شش ماهگي قادرند از درخت بالا بروند

تغذيه: يوزپلنگ در ايران عمدتاً از جبير، آهو، قوچ و ميش، كل و بز و خرگوش وحشي تغذيه می کند
تهدیدات
تعغیرات زمینی تأثیرگذارترین عامل در اکوسیستم یوزپلنگ می‌باشد.آزار اذیت از طرف انسان ٬ کاهش زیستگاهها و پراکنده شدن زیستگاهها٬ گسترش بیابانها و شکار منابع غذایی یوزپلنگها مثل غزالها و مخصوصا شکار حیوانات برای سرگرمی یا برای تجارت از علل کاهش نسل این حیوان بوده‌است.بر طبق گزارش سازمان محیط زیست کشور این کاهش مخصوصا در بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ بوده‌است.

اکنون یوزپلنگها در تعداد بسیار کم و در نواحی پراکنه زیست می‌کنند و این غلظت کم جمعیتی به خاطر کاهش جمعیت قوچ و آهو به علت از بین رفتن مراتع و همزمان با آن آزار و ادیت یوزها از سوی انسان می‌باشد.تا زمانی که در ایران مناطق حفاظت شده تنها زیستگاه باشند و فقط یک ویژگی از ویژگی‌های لازم را داشته باشند و فکری برای منابع غذایی یوزها نشود مدیریت باید به فکر اصلاح شرایط موجود باشد.
زغال سنگ ٬مواد مخدر و یوز پلنگ:زغال سنگ ٬ آهن و مس سه فلزی هستند که در سه استان در ایران و میان زیستگاههای یوز پلنگ یافت شده‌اند.تخمین زده می‌شود در دو منطقه زغال سنگ بافق و آهن نایبند بیشتر جمعیت یوزپلنگ‏ها بیرون از منطقه حفاظت شده باشند.خود استخراج معدن تهدیدی برای یوزها نیست.بلکه خطر اصلی به خاطر احداث جاده برای این معدن و رفت و آمد انسان در این جادها باعث نزدیکی بین انسان و یوز می‌شود و دسترسی انسانها را به یوز در مخصوصا بیرون از مناطق حفاظت شده افزایش می‌دهد.در مرز ایران و افغانستان و پاکستان هنوز گذرگاههایی وجود دارد که تبهکاران مسلح و قاچاقچیان مواد مخدر از آن طریق مواد مخدر را در مرکز و غرب ایران پخش می‌کنند٬آنها باید باید برای این کار از میان زیستگاههای یوز گذر کنند و یوزها مخصوصا در بیون از مناطق حفاظت شده تلفات بسیاری می‌دهند.سه کشور ایران ٬افغانستان و پاکستان نمی‌توانند کاری اساسی ترتیب دهند .این اطلاعات بر طبق تحقیقات آقای اسدی در سال ۱۹۹۷ بوده‌است اما اکنون اطلاعات موثقی در دسترس نیست.
تلاش در حفظ منابع طبیعی
پروژه‌ای توسط سازمان حفاظت از محیط زیست ایران به همراه سازمان بین المللی طرح توسعه برای نگهداری از یوزها انجام شده‌است که از آن جمله دورهای آموزشی برای چوپانان منطقه‌است که بتوانند یوز را از سایر حیوانات گوشتخوار که برعکس یوز به گله‌ها حمله می‌کنند مانند سیاه گوش٬ گربه وحش ٬گرگ ٬پلنگ٬کفتار راه راه تشخیص دهند.پروژه دیگر استفاده از اهالی محل برای حفاظت از یوزها در طبیعت بود.
ايران كه از گذشته‌هاي دور، مهد رواج هنر و فن يوزداري و شكار جانوران با يوزهاي‌تربيت شده بوده، در حال حاضر تنها پرچمدار حفاظت از اين گونه در قاره كهن آسيا محسوب مي‌شود و 5 استان يزد، سمنان، كرمان، اصفهان و خراسان شمالي، ميزبان يوزپلنگ ايراني هستند.
اين جانور استثنايي و شگفت‌انگيز در حالي براي بقاي خود بشدت نيازمند توجه ايرانيان است كه متاسفانه شكار طعمه‌هايش، بخصوص قوچ، ميش، آهو، كل و بز زندگي اين جانور را در مخاطره قرار مي‌دهد و احداث جاده‌هاي بدون ارزيابي ‌و غيراستاندارد نيز باعث افزايش تلفات يوزپلنگ‌ها براثر برخورد با خودروهاي عبوري مي‌شود. احتمال انقراض اين موجود استثنايي وكم توجهي ما انسان‌ها به اين شاهكار خلقت موجب شده 9 شهريور به عنوان «روز ملي حفاظت از يوزپلنگ ايراني» پيشنهاد شود تا دوستداران حفظ محيط زيست اين مرز و بوم با انجام فعاليت‌هاي نمادين و معرفي يوز، در جهت حفظ اين گربه‌سان در حال انقراض تلاش كنند.

در حال حاضر در قاره آسيا، ايران آخرين سنگرگاه يوزپلنگ محسوب مي‌شود. به طوري كه تنها 70 تا 100 قلاده از جمعيت جهاني 9000 تا 12000 قلاده‌اي يوزپلنگ‌ها در دنيا، در خارج از قاره آفريقا و فقط در ايران وجود دارند. به همين دليل 9 شهريور از سوي حاميان يوزپلنگ ايراني، روز حفاظت از اين جانور شگفت انگيز نام گرفته است. دليل نامگذاري اين روز مربوط به يك‌تراژدي است كه در همين تاريخ در سال 1373 رخ داد. در آن روز، يوزپلنگ ماده اي همراه با 3 توله چندماهه خود به نزديكي شهرستان بافق يزد آمد، ولي موردحمله چند فرد غيرمحلي قرار گرفتند. يوزپلنگ مادر ناچار به فرار شد، 2 توله ازبين رفتند و سومين توله نجات يافت تا سال‌ها نشانگر ناآگاهي ما ايرانيان درباره اين ميراث ارزشمند كشورمان باشد. ماريتا، نام توله يوزپلنگي بود كه بيش از 9 سال در پارك پرديسان تهران زندگي مي‌كرد و تنها يوزپلنگ آسيايي دنيا در اسارت به شمار مي‌رفت. براين اساس، جمعي از تشكل‌هاي غيردولتي كشور با همكاري پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي و به پيشنهاد انجمن يوزپلنگ ايراني در سال 1386، روز نهم شهريور را روز حفاظت از يوزپلنگ نامگذاري و تلاش كردند با برگزاري برنامه‌هاي آموزشي متعدد در تهران و شهرها و روستاهاي اطراف زيستگاه‌هاي يوز در سرتاسر كشور به آموزش مردم درباره اين گربه‌سان ارزشمند كشورمان بپردازند

پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي ازلحاظ حجم عمليات انجام گرفته و دستاوردهاي آن، در بيشتر زمينه‌ها عملكرد خوبي داشته و به موفقيت‌هاي زيادي نيز نايل شده است. ليكن، هنوز تلاش‌هايي براي حفظ ثبات جمعيت يوزپلنگ در كشور و تضمين بقاي بلندمدت آن نياز است. اين پروژه، 7سال پر فراز و نشيب را طي كرد تا اينكه در خرداد ماه 1387 رسما به پايان رسيد. با پايان رسمي اين پروژه، تلاش‌ها براي تمديد آن آغاز شد. متخصصين بين‌المللي از اتحاديه جهاني حفاظت (IUCN) به ايران آمدند تا عملكرد و دستاوردهاي اين پروژه را ارزيابي كنند و با يك جمله، نتيجه نهايي ارزيابي خود را اعلام كردند:((پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي نه تنها اثر چشمگيري در حفاظت از يوزپلنگ آسيايي در ايران داشته، بلكه مي‌تواند به‌عنوان مدلي از يك پروژه حفاظتي موفق نه فقط در ايران، بلكه فراتر از مرزهاي كشور در سطح خاورميانه مطرح باشد.))
به همين خاطر، برنامه عمران ملل متحد دوباره اين پروژه را به مدت 4 سال تمديد كرد و هدف آن تضمين بقاي يوزپلنگ آسيايي در آخرين پناهگاه آن در قاره كهن است.
وضعيت فعلي
امروزه يوزپلنگ ايراني يكي از در معرض خطرترين حيوانات دنياست. جمعيت اين حيوان در حدود 70 تا 100 قلاده تخمين زده مي‌شود كه به بيابان‌هاي دشت كوير در نيمه شرقي كشور محدود شده و درمناطق زير پراكنش دارد:شمالي پناهگاه حيات وحش مياندشت خراسان منطقه حفاظت شده آريز و بافق در استان يزد پناهگاه حيات وحش دره انجير در استان يزد پناهگاه حيات وحش ناي‌بندان در استان يزد پارك ملي كوير در جنوب ورامين و گرمسار. پارك ملي خارتوران درجنوب شاهرود منطقه شكارممنوع عباس آباد نايين منطقه حفاظت شده كالمند يزد منطقه شكارممنوع دربند راور كرمان پارك ملي سياهكوه اردكان منطقه شكار ممنوع بهكده رضوي منطقه آزاد بهاباد يزد منطقه سفيدكوه آرسك دامغان منطقه رفسنجان كرمان

امروزه نسل يوزپلنگ ايراني در حال انقراض است. سريع‌ترين حيوان روي زمين با سرعت به سمت انقراض مي‌دود مگر اينكه انسان كمك كند كه اين گونه حفظ شود. آينده يوزپلنگ در آسيا در دستان ما ايرانيان است!


2) لاك پشت هاي پوزه عقابي

لاک پشت منقار کوتاه یا پوزه عقابی Eretmuchelys imdricata-
بیش از دویست میلیون سال است که لاک پشت های دریایی در آب های نواحی گرمسیری و فلات قاره زندگی می کنند.جانوران عظیم الجثه ای که انگشتان دست و پاهایشان به باله های شنا تغییر شکل یافته و از آنها شناگران ماهری ساخته است.پنج نوع از هشت نوع لاک پشت های دریایی که در جهان وجود دارد در آب های خلیج فارس و دریای عمان زندگی می کنند.یک نوع از آن چهارگونه،لاک پشت پوزه عقابی (Hawksbill Turtle) است که به شدت در خطر انقراض قرار دارد.این لاک پشت در خلیج فارس از هم نوعان خود در جهان کمی کوچکتر و کم وزن تر است.طول متوسط لاک آنها بین 70 تا 80 سانتی متر،پهنای آن 60 تا 70 سانتی متر و وزن متوسط آنها 40 کیلوگرم است.عمده غذای لاک پشت های پوزه عقابی شامل اسفنج ها،مرجان های نرم و حلزون های دریایی است.به همین علت آرواره هایشان به شکل منقار عقاب درآمده است.آنها آب مورد نیاز را از موادی که می خورند به دست می آورند و نمک اضافی را از طریق غده های نمک که در گوشه عقبی چشمشان قرار دارد دفع می کنند.تخم گذاری لاک پشت های پوزه عقابی زودتر از گونه های دیگر آغاز می شود.از ابتدای فصل بهار تخم گذاری شروع و تا پایان فصل ادامه می یابد.آنها در فصل تخم گذاری معمولاً دو و گاهی سه بار به فاصله دو هفته به ساحل می آیند و عمل تخم گذاری را تکرار می کنند.لاک پشت ها معمولاً شب به ساحل می آیند.نرها هرگز به ساحل زادگاهشان بر نمی گردند ولی لاک پشت های ماده پس از رسیدن به سن بلوغ(معمولاً پس از 30 سالگی) برای تخم گذاری به همان ساحلی بر می گردند که در آن زاده شده اند و به احتمال بسیار زیاد همه تخم گذاری های بعدی نیز در همان ساحل زادگاه صورت می گیرد.لاک پشت ماده وقتی تصمیم به تخم گذاری می گیرد به ساحل آمده و پس از پیدا کردن مکان مناسب و امن با باله هایش شروع به کندن یک چاله می کند.عمق یک چاله حدود 40 تا 50 سانتی متر است.پس از آن شروع به تخم گذاری می کند و در طی نیم ساعت حدود 100 تخم می گذارد.در پایان کار روی تخم ها را با ماسه می پوشاند و به دریا بر می گردد.کل این فرآیند 2 تا 5/2 ساعت زمانی می برد.نوزادها پس از 45 تا 75 روز از تخم بیرون آمده و با تلاش و زحمت فراوان خود را از میان شن و ماسه به بیرون می کشند.بچه لاک پشت ها موقع بیرون آمدن از تخم 5 سانتی متر طول دارند و وزن آنها کمتر از 20 گرم است.نوزادها بعد از بیرون آمدن از میان ماسه ها به طرف روشن ترین افق یعنی دریا حرکت می کنند.نورهای مصنوعی(شر و روستاها و...)می تواند آنها را گمراه کند و از مسیرشان منحرف شوند!مرغ ها و پرندگان دریایی،لاشخورها،خرچنگ ها و... از دشمنان بچه لاک پشت ها هستند و قبل از رسیدن به دریا ممکن است آنها را شکار کنند.حتی پس از رسیدن به دریا هم خطرات زیادی آنها را تهدید می کند و تنها عده کمی از بچه لاک پشت ها (حدود یک درصد آنها)به بلوغ می رسند.این لاک پشت ها هستند که سالیان دراز در زیستگاه عظیم و سرشار خویش – دریا – خواهند زیست و تداوم زندگی نسل لاک پشت را واقعیت خواهند بخشید.

نمونه هاي بين المللي آثار طبيعي ملي كشور ها



تنگه ميلفورد
كشور نيوزيلند


تنگۀ ميلفورد واقع در جنوب غربي جزيرۀ جنوبي نيوزيلند، در داخل پارك ملي فيورلند قرار گرفته است كه از 15 كيلومتري درياي تاسماني به خشكي جريان يافته و توسط صخره هاي 1200 متري يا بيشتر از هر طرف احاطه شده است. از خصوصيات بارز آن مي توان از قلۀ
" ميتر " كه 1692 متر بالاتر از تنگه قرار گرفته، " الفانت " 1517 متري كه شبيه به سر فيل مي باشد، و همچنين كوه " ليون" 1302 متري به شكل شير خم شده نام برد.
جنگل هاي باراني " لوش" تا اين صخره ها ادامه پيدا كرده اند و همچنين فوك ها ، پنگوئن ها و دلفين ها در اين آب يافت مي شوند.
كوه " تيبل"

كشور افريقاي جنوبي


كوه " تيبل" با نوك صاف خود اثر برجستۀ طبيعي به شمار مي رود؛ كه در نزديكي شهر " كيپ تاون" در افريقاي جنوبي واقع شده است. اين كوه با بازديد كنندگان بيشمار خود كه با تله كابين به نوك كوه مي روند، جاذبه توريستي مهمي محسوب مي شود. اين كوه خود بخشي از پارك ملي كوه تيبل است.

مالديوز

كشور مالديو

جزاير مالديو يك مجموعه جزاير شامل 26 صخره مرجاني در اقيانوس هند را تشكيل مي دهند كه در جنوب جزاير " لاكشادويپ" هند يعني 700 كيلومتري جنوب سري لانكا واقع شده است. مالديوز شامل 1192 جزيره بوده كه حدود 200 تاي آن مسكوني مي باشد .

كليمانجارو

كشور تانزانيا

كوه كليمانجارو با 3 قلۀ آتشفشاني خود ، كيبو، ماونسي، و شيرا ، يك آتشفشان خاموش در شمال شرقي تانزانيا مي باشد كه بلندترين كوه منفرد در دنيا است. ارتفاع آن 4600 متر از دامنه بوده و شامل بلندترين قله در افريقا به بلندي 5895 متر مي شود.


جزيرۀ مرجاني گريت برير

كشور استراليا و گينۀ نو

جزيرۀ مرجاني گريت برير با حدود 3000 جزيرۀ مرجاني مجزا و 900 جزيره وسيع ترين مجموعه جزاير مرجاني زمين محسوب مي شود كه به طول 2600 كيلومتر در منطقه اي با مساحت 344400 كيلومتر مربع كشيده شده است. اين جزيره بزرگترين سازه ساخت موجود زنده است كه از جو قابل رؤيت مي باشد.


گراند كانيون

كشور ايالات متحده امريكا

گراند كانيون كه توسط رودخانۀ كلرادو در يك بازۀ زماني 6 ميليون ساله ايجاد شده ،
446 طول و بين 6 تا 29 كيلومتر عرض داشته و عمق آن به بيش از 1.6 كيلومتر مي رسد .
در دوران ماقبل تاريخ ، منطقه توسط بوميان سرخپوستي كه در اين تنگه و غار هاي آن مسكن گزيده بودند، اشغال شده بود.

گالاپاگوس

كشور اكوادور

جزاير گالاپاگوس، يكسري مجمع الجزاير آتشفشاني در اطراف خط استوا هستند كه در 965 كيلومتري غرب فلات قارۀ اكوادور در اقيانوس آرام قرار گرفته اند. تمام اين جزاير بخشي از پارك ملي اكوادور بوده و بخاطر تعداد متعدد گونه هاي بومي شهرت يافته اند.

ال يانگ

كشور پورتوريكو
جنگل ملي ال يانگ كه پيشتر جنگل ملي كاريبي ناميده مي شد، بر روي جزيرۀ پورتوريكو واقع شده است. ال يانگ همچنين نام دومين قلۀ بلند در اين جنگل بوده و تنها جنگل باراني گرمسيري در سيستم جنگل هاي ملي ايالات متحدۀ امريكا مي باشد.


درياي لوط ( بحر ميت)

كشور فلسطين اشغالي ، اردن

درياي مرده درياچۀ نمكي است كه بين نوار غزه/فلسطين/اسرائيل در غرب و اردن در شرق واقع شده است؛ و با 420 متر زير سطح دريا هاي آزاد، سواحل آن پست ترين نقطۀ خشكي روي زمين محسوب مي شوند. اين درياچه 30 % شوري داشته و 8.6 مرتبه شورتر از اقيانوس مي باشد.

صخره هاي موهر
كشور ايرلند

صخره هاي موهر واقع در منطقۀ ييلاقي " كلير" از شگفت انگيزترين اماكن ديدني ايرلند مي باشند. صخره ها بيشتر مركب از بستر رسي نامورين و ماسه سنگ مي باشند كه قديمي ترين سنگ ها در پايين ترين قسمت صخره ها يافت مي شوند؛ و مي توان مجاري رود با قدمت 300 ميليون سال كه در فونداسيون صخره ها منقطع شده اند را مشاهده نمود. تعداد بيشماري حيوانات و علي الخصوص پرندگان بر روي اين صخره ها زندگي مي كنند.

جنگل سياه

كشور آلمان

جنگل سياه يا شوارتز والد يك رشته كوه پوشيده شده از جنگل در جنوب غربي آلمان مي باشد كه در غرب و جنوب، با درۀ راين هم مرز است . مرتفع ترين قله آن ، كوه فلدبرگ با ارتفاع 1493 متر مي باشد و اين منطقه با طول 200 كيلومتر و عرض 60 كيلومتر تقريباً مستطيل شكل است.

آثار طبيعي ملي ثبت شده توسط سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري:

اولين اثر طبيعي ملي ثبت شده در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري قله دماوند است.
دومين اثر،چشمه باداب سورت واقع در شهرستان ساري، بخش چهاردانگه، دهستان پشت كوه، روستاي سورت - حد فاصل روستاهاي اروست و مال خاست واقع در استان مازندران است.چشمه هاي اسرار آميز سورت مشتمل بر دو چشمه با آب هاي كاملا متفاوت از لحاظ رنگ ، بو و مزه مي باشند.
سومين اثر طبيعي و ملي ثبت شده، سرو ابرقو مي باشد.
سروِ مهرگان با قدمت 1100 سال و قطر 172 سانتیمتر در استان خراسان شمالی در بخش مرکزی شهر اسفراین یکی از این آثار طبیعی است. در کتاب یاقوت حموی در معجم البلدان نام شهر اسفراین را مهرجان ذکر شده است به همین جهت نام سرو مهرگان (معرب آن مهرجان) برای این درخت انتخاب شده که این درخت کهنسال به شماره چهار ثبت آثار طبیعی ملی کشور شده است. "پنج درخت چنار پیرکمربسته " با قدمت 3500 سال به عنوان اثر طبیعی شماره 5 ، مي باشدو این درخت در استان همدان شهرستان تویسرکان شهر سرکان قراردارد وقطر پنج ساقه درخت از 125 تا 145 سانتیمتر متغیر است. "چنار مسجد باغوار"با قدمت دوهزار سال باقطر 210 سانتیمتر نیز در استان همدان و بخش مرکزی شهر تویسرکان قرار دارد که به شماره 6 در فهرست آثار طبیعی به ثبت رسیده است. "محدوده سرچشمه هرات" با قدمت ده هزار سال یعنی مربوط به اواخر دوره اول زمین شناسی کواترنر (پلیستوسن) در استان یزد ، شهرستان خاتم ، بخش مرکزی شهر هرات را هفتمین اثر ثبت ملی کشور اعلام کرده که به علت آنکه بزرگترین جریان آب سطحی دائمی استان است دارای اهمیت فراوانی است. میزان آب دهی این چشمه بطور متوسط 270 لیتر در ثانیه است. "کوه ارنان " با شماره ثبت 8 نیز در فهرست آثار طبیعی ملی به ثبت رسیده است، این کوه در استان یزد ، شهرستان مهریز ، دهستان ارنان ، روستای سرو ارنان قرار دارد و با 208 میلیون سال قدمت، مربوط به دوره ژوراسیک از دوران سوم زمین شناسی (مزوزوییک) محسوب می شود. "سرو منگاباد" به عنوان نهمین اثر ثبت شده است که با قدمت 1400 سال و قطر 180 سانتیمتر در استان یزد شهرستان مهریز و شهر مهریز قرار دارد . و زرتشتیان اعتقاد دارند بذر درخت سرو را پیامبر زرتشت با خود از بهشت آورده است. "چنار کرخنگان" با شماره ثبت 10 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است این اثر با 1500 سال قدمت 350 سانتیمتر قطر دارد . این درخت کهنسال در کنار چند درخت چنار کهنسال دیگر در غرب روستای کرخنگان واقع شده است. ارتفاع این درخت حدود 20 متر و تنه درخت اصلی شکافته و به پنج قسمت تقسیم شده است و آثاری از سوختگی طبیعی در وسط تنه درخت دیده می شود. "چنار تنگ چنار" با شماره ثبت 11 قدمتی 1200 ساله دارد که در استان یزد شهرستان مهریز و در بخش مرکزی دهستان تنگ چنار و روستای تنگ چنار واقع شده است . "محدوده کوهریگ " با شماره ثبت 12 به عنوان اثر طبیعی یاد شده که در واقع حاصل فرسایش و تراکم بادی و آبی در طول هزاران سال است. این اثر طبیعی، پدیده ای کم نظیر است که باد و آب ذرات بسیار ریز ماسه را به سمت دامنه رو به باد و شرقی کوهی کم ارتفاع در غرب شهر مهریز حمل کرده است. به مرور زمان تپه ای تشکیل شده است که اصطلاح علمی آن کوهریگ و رنگ آن شیری و زرد روشن است و ارتفاعی در حدود سی متر دارد. " چشمه معدنی سود کلا" با شماره ثبت 13 در استان مازندران شهرستان ساری بخش دودانگه دهستان بنافت روستای سودکلا قراردارد که همزمان با آخرین فعالیت کوهزایی البرز با قدمت پلیوستوسن -هولوسن (کواترنر) بوجود آمده است . آب این چشمه از مجموع 5 چشمه که در فاصله چند متری یکدیگر قرار دارند تشکیل شده است از اینرو منظره بسیار زیبا و جالبی دارد. "غارهای آهکی سود کلا" در استان مازندران -شهرستان ساری -بخش دودانگه -دهستان بنافت -روستای سودکلا را یکی دیگر از آثار طبیعی کشور است ؛ این اثر قدمتی معادل 65 میلیون سال دارد و از تزیینات آهکی از نوع گل کلمی -سوزنی -بادامی و اسفنجی بسیار زیبایی برخوردار است . میراث تاریخی و کالبدی بعد از اینکه مراحل ثبت و ابلاغ آن انجام شد، سازمان های استانی مکلف هستند که اقدامات لازم رابرای حفاظت آن انجام دهند.
دریاچه اوان، منطقه حفاظت شده باشگل، آبشار گرمارود، غار قلعه كرد، چنار كهنسال سیردان و صخره های اندج از جمله آثار طبیعی هستند كه برای ثبت در فهرست آثار ملی و طبیعی كشور معرفی شده اند كه موجب حفاظت بیشتر از طبیعت و توسعه اكوتوریسم استان قزوين خواهد بود تا با شرایط خاص به نگهداری و استفاده بهینه از این مناطق منجر شود

اثر طبيعي و ملي آبشار شوي

رئیس اداره حفاظت محیط زیست دزفول گفت: مراحل ثبت آبشار «شوی» دزفول در فهرست آثار طبیعی ملی ایران در حال انجام است. «فرهادقلی نژاد» افزود: آبشار شوی از جاذبه های دیدنی و ویژگیهای منحصر بفردی برخوردار است و ثبت آن در آثار طبیعی ملی ضروری است. وی گفت: آبشار شوی دزفول با 80 متر ارتفاع بلند ترین آبشار خاورمیانه است ضمن اینکه دارای تنوع زیست محیطی بسیار زیبایی است. قلی نژاد خاطر نشان کرد: این منطقه زیستگاه غنی از جمله حیات وحش چون کل بز، پلنگ، خرس و سمندر ایرانی است و پوشیده از درختان زاگرس از جمله بلوط است. رئیس اداره حفاظت محیط زیست دزفول با اشاره به برگزاری جلسه شناسایی و معرفی جاذبه های طبیعی دزفول خاطر نشان کرد: به لحاظ موقعیت و ویژگیهای منحصر بفرد آبشار شوی، مقدمات کار برای ثبت این اثر در خوزستان انجام و پرونده آن برای طرح و ثبت در شورای عالی حفاظت محیط زیست کشور به تهران ارسال شده است. وی افزود: آبشار شوی در نزدیکی روستای شوی بخش شهیون از توابع شهرستان دزفول و در حدود 70 کیلومتری این شهر در حوزه استحفاظی خوزستان واقع است.




آبشار شِوی یکی از بزرگ ترین و زیباترین آبشارهای ایران در رشته‌کوه‌های زاگرس است . شوی در گویش لری بختیاری نامی زنانه است به معنی لطافت . این آبشار در مرز استان خوزستان و استان لرستان قرار دارد که همین باعث وجود اختلاف نظر در مورد قرار گیری این آبشار در حوزه جغرافیایی هر کدام از این دو استان است. گفته می‌شود که ارتفاع این آبشار در حدود ۸۵ متر و عرض آن نیز حدود ۷۰ متر است لیکن هنوز منبع نقشه‌برداری موثقی این مطلب را ذکر نکرده‌است. این آبشار در بهار دارای طبیعتی سرسبز و بسیار زیباست. این آبشار در دره‌ای بین کوه چهل‌ویک و سالن‌کوه واقع در زاگرس بختیاری قرار دارد. همچنین منطقه بسیار زیبای گرپه در آن نزدیکی است.
برای رسیدن به آبشار شوی دو مسیر وجود دارد. مسیر اول از طریق ایستگاه راه‌آهن تله‌زنگ شهرستان اندیمشک می‌باشد. مسیر دوم از طریق شهرستان دورود می‌باشد و مسیر سوم از سمت منطقه سردشت و پیرچل بعضی منابع از آن به‌عنوان آبشار تله‌زنگ یاد می‌شود.در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد می‌شود

اثر طبيعي و ملي جاشك

گنبد نمکی دشتی [شهرستان دشتی]- گنبد نمکی یکی ازجمله پدیده‌های زمین شناسی است که دارای چشم اندازها و منا ظر زیبای طبیعی است. گنبدهای نمکی امروزه در سطح وسیعی از ارتفاعات زاگرس وایران مرکزی رخنمون شده‌است.بطوریکه قریب به ۱۱۴ گنبد نمکی در نواحی جنوب ایران بویژه در استان‌های هرمزگان وبوشهر د یده می‌شود.
یکی از زیباترین گنبدهای نمکی ایران، گنبد دشتی در روبروی روستای گنخک ودر فاصله ۱۴۴ کیلو متری جنوب شرق بندر بوشهر ودر فاصله ۶۰ کیلو متری شهر خورموج شهرستان دشتی است که یکی از بزرگ‌ترین فعالترین و زیبا ترین گنبدهای نمکی ایران است. قله این کوه نمکی ۱۳۵۰ متر از دشت اطراف خودبالاتر است. این کوه ۱۲ کیلو متر درازا و ۴٫۵ کیلو متر پهنا دارد.
مهم‌ترین پدیده‌های زیبای گردشگری گنبد دشتی عبارت‌اند از:
۱- رنگ سفید نمکهای طعام گنبد به منطقه جلوه‌ای زیبا بخشیده‌است به نحوی که از جاده کنگان –بوشهر به صورت یک کوه برفی زیبائی در بخش شرقی دشت برهنه ظاهر شده‌است.
۲- یخچالهای نمکی از جمله پدیده‌های زیبای گنبد نمکی گنخک دشتی به شمار می‌رود ودر ناحیه شمال غربی گنبد به وضوح دیده می‌شود این یخچالها که حا صل حرکت ثقلی توده‌ها ی نمکی در جهت شیب زمین است در حاشیه کنا ره گنبد تکشیل می‌گردد وبدلیل مشابهت آن با یخچالهای یخی بدین نام شهرت یافته‌است.
۳- آبشارهای زیبای نمکی یکی دیگر از ویژگیهای گردشگری گنبد نمکی دشتی است که چهره‌ای بس زیبا و دلنشین را به آن بخشیده‌است. این ابشارها که در واقع مسیر طبیعی جریان آب گنبد بوده‌است در فصول کم ابی به واسطه تبخیر کامل آب بلورهای زیبای نمکی ضخیمی درجهت جریان و بویژه در مسیرآبشارها ایجاد شده‌است و منظره تماشائی آبشار نمکی را ایجاد نموده‌است.این پدیده نادر دراواسط بهار تا تابستان وپائیز دیده می‌شود.
این منظره توریستی گنبد نمکی دشتی ازویژگیهای منحصر به فرد کنبدهای ایران می‌باشد.
۴- غارهای نمکی یکی دیگر از جلوه‌های تماشائی گنبد نمکی دشتی است. این غارها که بر اثر انحلال رسوبات نمکی ایجاد می‌شوند در جای جای گنبد دیده می‌شود. در بخش‌های داخلی این غارها بلورهای زیبای نمک به صورت استلاگمیت و استلاکتیت جلوه‌ای دیدنی به غارها بخشیده‌است.
۵- فرسایش آبی ایجاد شده بر نمکهای گنبد آثار زیبا و تماشائی را بر پهنه گنبد ایجاد نموده‌است.این آثار به صورت فرسایش پنجه‌ای یکی از اثار زیبای ژئو مورفولوژیکی را ایجاد نموده‌است.
۶- تخت دیو یکی از زیبا ترین پدیده‌های زیبای فرسایشی گنبد نمکی دشتی است که به دلیل اختلاف در میزان فرسایش پذیری سنگها به صورت ستونهایئ در میان نمکهای گنبد ظاهر شده‌اند.
۷- بلورهای زیبای نمک و بسیاری کانیهای غیر سیلیکاته نظیر پیریت و فلورین با تنوع رنگ و جلای فلزی و غیر فلزی آنان خیره کننده چشمان هر بیننده‌ای است. گنبد نمکی میزبان کانیها و بلورهای زیبای فراوانی است که در پهنه گنبد گسترده‌اند.
۸- تنوع رنگ نمکهای صنعتی گنبد پدیده‌ای متحیرانه وشگفت انگیز است. رنگهای متنوع قرمز, قهوه ای, سفید, زرد, سیاه و نارنجی نمکها یکی از ویژگی گنبد دشتی است که نقش مهم در جذب گردشگران می‌تواند ایفا نماید.

گنبدها (كوه ها)ي نمكي كه در حال رشد هستند به گنبدهاي نمكي جوان معروف هستند، اين گنبدها آنقدر به رشد خود ادامه مي دهند كه نمك هاي لايه هاي زيرين زمين به پايان رسيده و ارتفاء آن ثابت و به مرور زمان توسط باران شسته و فرسوده شده و از بين مي روند و به گودال هاي بزرگي تبديل مي شوند.

آب هايي كه در كوه هاي نمكي جريان دارند آب هاي شور فوق اشباع هستند. آب هاي شور فوق اشباع به اين شكل است كه اگر نمك را در آب حل كنيد به جايي مي رسيد كه نمك در آب حل نمي شوند، ولي اگر آب را گرما دهيم دوباره نمك شروع به حل شدن مي كند، باز محلول به حدي مي رسد كه حتي اگر دماي آب نيز بيش از 100 درجه شود باز نمك در آن حل نمي شود. غلظت شوري اين محلول در تابستان حدود 450 در هزار است كه حدود 12 برابر شوري آب دريا است (شوري آب دريا ميانگين 35 در هزار).
گنبد نمكي جاشك از مناطق شهرستان دير استان بوشهر كه از گنبدهاي نمكي جوان دنياست هم داراي نمك هاي معدني و هم نمك طعام مي باشد. مسيرهاي اين گنبد در زمستان به دليل بارندگي داراي آب شور جاري و در تابستان به دليل گرماي زياد، آب ها شروع به بلور بستن مي كند، به گونه اي كه آب در زير نمك هاي بلور بسته جريان دارد و به راحتي مي توان روي آنها پيدا روي كرد.
مسير آب هاي جاري گنبد نمكي جاشك پس از عبور از دشت به رودخانه مند وارد مي شود. آب رودخانه مند قبل از وارد شدن جويبارهاي شور كوه هاي نمك داراي غلظت بسيار كمي از نمك مي باشد و بعد از وارد شدن اين جويبارها به رودخانه غلظت نمك آن بالا رفته و ديگر قابل استفاده براي كشاورزي نيست.

اثر طبيعي و ملي خاركو

جزیره خارکو از جزیره‌های کوچک ایرانی در خلیج فارس است.
خارکو با درازای ۸ کیلومتر و پهنای تقریبی ۴۰۰ متر در فاصله ۵ کیلومتری از جزیره خارک قرار دارد. این جزیره دارای تعدادی تأسیسات به جای مانده از حضور نظامیان کشور در سال‌های جنگ ایران و عراق از جمله اسکله و ساختمان‌های انبارمانند می‌باشد که امروزه محل مناسبی جهت رشد پرندگان در این جزیره‌است. این جزیره همچنین زمانی محل استقرار نظامیان انگلیسی جهت تسخیر خارک بود و پیش از آن نیز میر مهنای بندر ریگی برای حمله به هلندیان در خارک از خارکو نیروهای خود را به سمت خارک گسیل داشته‌است.
در شمال غربی بوشهر و جنوب شرقی گناوه قرار دارد که بزرگ‌ترین توده مرجانی ایران در اطراف آن است. زیستگاه مناسب برای آهو و تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد.

اثر طبيعي و ملي بزنگان

دریاچه بزنگان یا کل بی‌بی، تنها دریاچه در استان خراسان رضوی است و در ۱۳۰ کیلومتری مشهد و ۸۰ کیلومتری شهرستان سرخس و در جنوب رشته‌کوه‌های هزارمسجد قرار دارد. وسعت این دریاچه حدود ۸۰ هکتاراست و عمیق‌ترین نقطه آن ۱۲ متر می‌باشد.
آب دریاچه از بارندگی های سالانه و چشمه‌های کوچک منطقه بزنگان تامین می‌شود. دریاچه «کل‌بی‌بی» در فصول مختلف سال، محل تجمع پرندگان مهاجر و محل پرورش ماهی قزل‌آلا (رنگین کمان) است
منابع آبی هر منطقه ای از بهترین تفریح گاه های طبیعی برای اهالی بومی و گردشگرن داخلی و خارجی محسوب می شوند. به سبب شرایط جوی و جغرافیایی، استان خراسان رضوی از دریاچه های مشهور و قابل توجهی برخوردار نیست ولی دریاچه بزنگان مهم ترین دریاچه استان خراسان رضوی به شمار می آید که آب آن از بارندگی های سالانه و چشمه های کوچک تامین می شود. دریاچه بزنگان که در مسیر جاده مشهد – سرخس قرار گرفته، مرکز پرورش ماهی قزل آلا بوده و در صورت برنامه ریزی صحیح از ویژگی های لازم برای جلب گردشگران برخوردار است.
درياچه بزنگان تنها ابگیر طبیعی مي باشد كه در استان خراسان وجود دارد . اين درياچه حدود هشتاد هكتار وسعت وعمق ان حد اکثر دوازده مترو حد اقل نه متر می باشد و در جنوب رشته كوههاي هزار مسجد در فاصلة حدود يكصدوسي كيلومتري جاده مشهد به سمت سرخس قرار دارد.آب اين درياچه از بارندگي هاي سالانه و چشمه هاي كوچك حاشیه و کف دریاچه تامين مي شود و تاکنون ۳۳ گونه فيتو پلانکتون جلبکی در درياچه بزنگان شناسايی شده است
درياچه بزنگان داراي ويژگيهاي خاص و از اهميت علمي و تحقيقاتي بالايي برخوردار است كه همه ساله در فصلهاي پاييز و زمستان و اوايل بهار زيستگاه بسيار مناسبي جهت زمستان گذراني پرندگان مهاجر آبزي و كنار آبزي مي باشد . سازمان حفاظت محيط زيست در جهت حفظ و بهره وري معقول از اين پديده طبيعي و با حفظ اصالت تعادل اكولوژيكي آن ،‌برنامه هايي در دست اقدام داشته و در آينده نزديك يكي از مراكز مهم علمي پژوهشي و تفرجگاهي خواهد شد .

آب درياچه از چشمه هاى متعدد و بارندگى هاى سالانه تامين ميشود. در اطراف درياچه فضاهاى طبيعى بسيار زيبا و مناسبى جهت اتراق ماهيگيران و مسافران، وجود دارد. غار بزنگان نيز در شش كيلومترى جنوب غربى دهكده بزنگان واقع شده و قدمت آن به پيش از ميلاد بر ميگردد. غار بزنگان آهكى بوده و داراى ستونهاى استالاگتيت و استالاگميت ميباشد. كف غار خاكى و صاف و دهانه آن رو به شمال قرار دارد و در داخل آن نيز آب آشاميدنى وجود دارد.و به لحاظ قدمت تاريخی تحت شماره ۶۵۹ در زمره اثارتاريخی به ثبت رسيده است.طبق تحقيق در بزرگترين درياچه طبيعي استان خراسان، درياچه بزنگان، واقع در 120 کيلومتري شرق شهرستان مشهد ، که در آن فراواني، توزيع و تنوع واقعي و عمودي جمعيت فيتوپلانکتوني و همچنين توليد اوليه درياچه با در نظر گرفتن فاکتورهاي اکسيژن محلول، دما، عمق قابل رويت و PH مورد مطالعه قرار گرفت . نمونه‌ها از سه ناحيه و پنج اشکوب (سطح 3،5،8 و 11 متري) درياچه، به طور فصلي و طي يکسال (1375-76)جمع‌آوري گرديدند. در مجموع 65 گونه، متعلق به سه گروه فيتوپلانکتوني شامل 10 گونه سيانوفيسه، 18 گونه کلروفيسه و 37 گونه باسيلاريوفيسه شناسايي شد، که گونه‌هاي Chroococcus minor (سيانوفيسه) Cosmarium tinctum Ulothrix subtilissima (کلروفيسه)، Campylodiscus sp.، Cocconeis placentula، Cyclotella meneghinana، Fragillaria crotonenisis، Gyrosigma acuminatum و Rhaphoneis (باسيلاريوفيسه) در غالب نمونه‌ها و با ميزان فراواني بالا نسبت به ساير گونه‌ها مشاهده گرديدند. فراواني جمعيت فيتوپلانکتوني، اکسيژن محلول و عمق قابل رويت درياچه از فصل بهار به سمت پائيز و زمستان سير نزولي داشت ، به طوريکه فصل بهار از بيشترين و فصل زمستان از کمترين ميزان فراواني فيتوپلانکتوني برخوردار بود. گونه‌هاي فيتوپلانکتوني متعلق به گروه کلروفيسه در فصل پائيز و زمستان غالبيت داشتند. در طول دوره تحقيق، ضلع شرقي درياچه (ناحيه دوم نمونه‌برداري) همواره از ميزان فراواني فيتوپلانکتوني و عمق قابل رؤيت بيشتر نسبت به ساير نواحي برخوردار بود. در کل، ارتباط مستقيمي بين فراواني جمعيت فيتوپلانکتوني، ميزان توليد اوليه، اکسيژن محلول آب وجود داشت . در فصل تابستان، کميت‌هاي فوق‌الذکر از سطح به کف درياچه، شيب نزولي نشان مي‌دادند که احتمالا در اين ميان نقش اشکوب‌بندي حرارتي نيز درياچه تعيين‌کننده بوده است . نتايج حاصل از آناليز داده‌ها به روش AFC نيز نشان داد که شرايط آب و هوايي و اشکوب‌بندي حرارتي درياچه، پراکنش و تنوع فيتوپلانکتوني آب را به ترتيب در يک فصل خاص و در اعماق مختلف درياچه تعيين مي‌نمايد.بر گرفته شده از پايان نامه (کارشناسی ارشد )خانم فاطمه خوشبخت-دانشگاه فردوسی مشهد دانشکده علوم ۱۳۷۶
تاريخچه و مشخصات :
این منطقه از سال 1358 تحت مطالعه ونظارت بوده و درسال 1385 تحت عنوان اثر طبیعی ملی اعلام گردید. اين درياچه با وسعتي حدود 500 هكتار( 52 هکتار سطح آبی ) و عمق متوسط 8 متر در 120 كيلومتري شرق مشهد و 4 كيلومتري شرق روستاي بزنگان قرار گرفته است. و بزرگترین آبگیر طبیعی استان با ویژگی آبهای دریایی میباشد و سطح درياچه بخاطر بالابودن املاح آن هيچگاه يخ نمي بندد.

پوشش گیاهی:
در درياچه جلبكهاي قهوه اي و در سواحل آن گز، پده، كلپوره، باريجه زيره سياه و گياهان يك ساله نظير گرامينه ها قابل مشاهده است

پرندگان:
منطقه با بیش از 188 گونه عمدتا" شامل : زردپره سر سرخ ، سار صورتی ، سسک نیزار خاوری، سسک پر سر و صدا ، آنقوت ، کشیم بزرگ و کوچک ، چنگر ، چنگر نوک سرخ ، سنقر تالابی ، سهره بیابانی ، میباشد.

تاريخچه حفاظت:
منطقه سالهاست كه تحت مطالعه ونظارت بوده و اقدامات لازم جهت ارتقاء سطح و تبديل آن به يكي ازمناطق چهارگانه به عمل آمده است.

مشخصات :
اين درياچه با وسعتي حدود 500 هكتار( 52 هکتار سطح آبی ) و عمق متوسط 8 متر در 120 كيلومتري شرق مشهد و 4 كيلومتري شرق روستاي بزنگان قرار گرفته است. منطقه داراي آب وهواي گرمسيري بوده و درجه حرارت هوا در تابستان به بيش از 30 درجه و سطح آب درياچه تا 24 درجه سانتيگراد اندازه گيري شده است. منابع تغذيه آبي اين درياچه را تعدادي چشمه سطحي و عمقي و بارندگيهاي سالانه تشكيل مي دهد و بطور متوسط سالانه يك متر نوسان آبي دارد كه عمده ترين عامل كاهش سطح آب تبخير مستقيم مي باشد.

ويژگيهاي درياچه :
1- تشكيل آن بر روي سازندهاي آهكي دوران دوم زمين شناسي كه حاكي از قدمت ايجاد آن مي باشد ارزش مطالعاتي قابل ملاحظه اي را از نظر زمين شناسي و ديرينه شناسي و مطالعات تغيير و تحولات محيطي منطقه درگذشته بوجود آورده است.
2- بزرگترين آبگير طبيعي استان با ويژگي آبهاي دريايي مي باشد.
3- سطح درياچه بخاطر بالابودن املاح آن هيچگاه يخ نمي بندد.
4- وجود طبقات گرمايي كه درياچه را به سه زيستگاه با شرايط و گونه هاي زيستي متفاوت تقسيم نموده است اين پديده منظم گرمايي كه عمدتاً در فصل تابستان در اين درياچه ديده مي شود باعث مي گردد در زمان گرم شدن هوا و بالارفتن درجه حرارت آب در تابستان سه طبقه مشخص گرمايي ايجاد گردد كه طبقه زيرين با حدود يك سوم گرماي سطح آب محيط مناسبي را جهت زندگي ماهيان سرد آبي فراهم مي نمايد.

درياچه در حال حاضر عليرغم نداشتن زيستگاه مناسب پرندگان آبزي ساليانه ميزبان دهها نوع پرنده مهاجر آبزي از انواع اردكها، پليكان، فلامینگو ، قو مي باشد. آنقوت و چنگر از پرندگاني هستند كه در اين درياچه تخم گذاري و زاد و ولد مي نمايند. درياچه از نظر مواد غذايي خودكفا بوده و دوران اليگو تروفيك را پشت سر نهاده و در ابتداي دوران ايو تروفيكي مي باشد.سطح درياچه در گذشته نه چندان دور بيش از دو برابر اندازه فعلي بوده و رسوبگذاري شديد قسمتهاي شمالي را پر و از درياچه جدا نموده است كه در جهت احياء و بهره وري معقول ضروري است مجدداً احياء گردد.عميق ترين نقطه درياچه 12 متر و عمق متوسط آن 8 متر است.
از نظر پوشش گياهي در درياچه جلبكهاي قهوه اي و در سواحل آن گز، پده، كلپوره، باريجه زيره سياه و گياهان يك ساله نظير گرامينه ها قابل مشاهده است.از پرندگان درياچه مي توان مرغابي، حواصیل ، چنگر، آنقوت را نام برد. از نظرليمنولوژيكي و شرايط اكولوژيكي، لب شور بودن آب درياچه، تشكيلات طبقات گرمايي، رسوبگذاري ادوار گذشته و … ارزشهاي مطالعاتي بسياري براي محققين فراهم نموده است.