۱۳۸۸ شهریور ۱۲, پنجشنبه

پيشنهادات به منظور معرفي آثار جديد(يوز آسيايي و لاك پشت پوزه عقابي)


1) سريعترين پستاندار روي كره زمين
یوزپلنگ آسیایی Acinonyx jubatus venaticus

دست و پاهاي بلند، بدنى باريك و كشيده، سينه فراخ و شكم بالاي او شبيه تازي است ولي بر خلاف سگ سانان سر كوچك و گرد، پوزه اي كوتاه و گوش هايي كوچك و گرد دارد. به طور كلي مي توان آن را به" سگي با كله گربه" تشبيه نمود. رنگ پشت زردكمرنگ تا زرد متمايل به قرمز و زير بدن سفيد است. خالهايى گرد، سياه و توپر و موهايى زبر و نسبتا كوتاه دارد. در بالغين خال هاي روي دم تدريجا در نيمه انتهايي به حلقه هايي بدل مي شود كه سياه رنگ اند و آخرين حلقه پهن تر است. سر يوزپلنگ كوچك و گرد است و چشمانش در بالاى كاسه سر قرار دارد. خط سياه شكيلي معروف به خط اشكي از گوشه چشمان يوزپلنگ تا اطراف بينى و دهانش امتداد دارد كه احتمالا چشمان او را از آفتاب مصون مي دارد و در شكار به او كمك مي كند. جانور بالغ ناخن‌هايى كند و نيمه تورفته دارد كه برخلاف ساير گربه سانان جمع نمي شوند.( هرچند بچه ها تا 6 ماهگي قادرند ناخن ها را جمع كنند.)

اندازه: طول سر و بدن يوزپلنگ بالغ بر ۱۱۲ تا ۱۳7 سانتيمتر، طول دم ۶4 تا 86 سانتيمتر و بلندى شانه‌هايش 71 تا 84 سانتيمتر است و وزن حيوان به ۳۴ تا ۵۴ كيلوگرم مىرسد. جنس نر يوز اندكى بزرگتر از جنس ماده است.( اين اندازه ها مربوط به نمونه هاي جمعيت آسيايي است)

خصوصيات: برخوردارى از ستون فقرات انعطاف‌پذير، كبد و قلب بزرگ، سوراخ بينى گشاد، ظرفيت بالاى ريه، بدن عضلانى و باريك، يوزپلنگ را تيزروترين شكارچى جهان ساخته است. آنها قادرند با سرعتي معادل 110 كيلومتر در ساعت بدوند.

زيستگاه: يوزپلنگ در دشت هاي بازو تپه ماهورهاي واقع در مناطق استپي و بياباني نيمه كويرى و زيستگاههاى باز ديگرى كه طعمه در آن وجود داشته باشد ديده مي شود. در ايران تعداد معدود يوزپلنگ آسيايى باقيمانده در مناطق حاشيه اي كوير مركزي يافت مي شوند

عادت و رفتار : يوزپلنگ از نظم اجتماعى منحصربه‌فردى برخوردار است. در ايران مطالعاتى درباره يوزپلنگ صورت نگرفته است، اما مطالعات انجام شده در آفريقا نشان مي دهد كه يوزپلنگ ماده به استثناي زمان مراقبت از توله ها به تنهايي زندگى مي كند و يوز پلنگ نر در مراقبت از بچه ها نقشي بر عهده ندارد. توله ها به مدت هجده ماه در كنار مادرشان مي مانند و طي اين دوره كه از اهميتى بالا در در زندگى توله ها برخوردار است، چگونگى شکار و گريز از گزند شكارچيان ديگر مانند پلنگ، كفتار و گرگ را مي آموزند.

در ۱۸ ماهگى توله ها از مادر جدا مي شوند. از اين پس ممکن است توله‌ها با هم‌شيران خود حتى تا ۶ ماه به سر برند. در دو سالگى هم‌شيران مادهْ بقيه را ترك مي کنند و نرهاى جوان با هم مي مانند. در واقع نرها به تنهايى يا همراه با برادران خونى خود زندگى مي كنند اما ماده ها به جز زمان بچه داري، تنها زندگي مي كنند. برخى از اين گروهها براى خود حوزه اي تعيين ميكنند تا يوزپلنگ ماده را براى جفت‌گيرى جلب کنند. اين حوزه ها اغلب در جاهايى است كه در آن طعمه و آب كافي وجود داشته باشد. در فصل جفت گيري هر نر براي خود قلمروي را انتخاب مي كند، در اين فصل نزاع هاي خشني ميان نرهاى گروه در دفاع از حدّ و مرز قلمرو‌شان صورت مي گيرد. يوزپلنگ ها معمولاً صبح زود يا غروب به شكار مي روند، پس از انتخاب طعمه كه معمولا حيوانات ضعيف تر مي باشند به صورت غير محسوس به آنها نزديك شده و پس از رسيدن به فاصله حدود ۱۰ تا ۳۰ متر حمله ناگهاني خود را شروع مي كنند، پس از به زمين انداختن طعمه گلوي او را با دندان هايش فشار مي دهد تا خفه شود. تعقيب طعمه معمولا ۲۰ ثانيه و به ندرت بيش از يك دقيقه بطول مى انجامد و در اين زمان بيش از 500 متر شكارش را دنبال نمي كند. قريب به نيمى از تعقيب‌ها موفق‌آميزند. برخي اوقات شكارچيان ديگر نظير گرگ طعمه او را از چنگش بيرون مي آورند. يوزپلنگ مانند پلنگ قادر به پنهان كردن طعمه اش از دسترس ساير گوشتخواران نيست و به همين دليل بعد از خوردن يك وعده غذا در بيشتر اوقات باقيمانده را از دست مي دهد.

توليدمثل: بلوغ جنسى در حدود ۲۰ ماهگى رخ مي دهد. زمان بارداري 95 روز و تعداد توله‌ها 1 تا 6 و معمولا ۴ تا ۵ عدد است. توله ها در هنگام تولد حدود ۳۰۰ گرم وزن و ۳۰ سانتيمتر طول دارند. رنگ آنها خاكسترى تيره است و موهاى بلندي بر پشتشان دارند. اين موها چند فايده دارد، از جمله استتار آنها در ميان بوته زار هاي خشك و پنهان نگاهداشتن آنها از ديدرس شكارچيان ديگر. اين موها همچنين توله يوز را به" رودك كه حيوان مهاجمي است شبيه مي کند، که نوعى جنبه دفاعى دارد. بچه ها به دليل جمع شدن ناخنها تا شش ماهگي قادرند از درخت بالا بروند

تغذيه: يوزپلنگ در ايران عمدتاً از جبير، آهو، قوچ و ميش، كل و بز و خرگوش وحشي تغذيه می کند
تهدیدات
تعغیرات زمینی تأثیرگذارترین عامل در اکوسیستم یوزپلنگ می‌باشد.آزار اذیت از طرف انسان ٬ کاهش زیستگاهها و پراکنده شدن زیستگاهها٬ گسترش بیابانها و شکار منابع غذایی یوزپلنگها مثل غزالها و مخصوصا شکار حیوانات برای سرگرمی یا برای تجارت از علل کاهش نسل این حیوان بوده‌است.بر طبق گزارش سازمان محیط زیست کشور این کاهش مخصوصا در بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ بوده‌است.

اکنون یوزپلنگها در تعداد بسیار کم و در نواحی پراکنه زیست می‌کنند و این غلظت کم جمعیتی به خاطر کاهش جمعیت قوچ و آهو به علت از بین رفتن مراتع و همزمان با آن آزار و ادیت یوزها از سوی انسان می‌باشد.تا زمانی که در ایران مناطق حفاظت شده تنها زیستگاه باشند و فقط یک ویژگی از ویژگی‌های لازم را داشته باشند و فکری برای منابع غذایی یوزها نشود مدیریت باید به فکر اصلاح شرایط موجود باشد.
زغال سنگ ٬مواد مخدر و یوز پلنگ:زغال سنگ ٬ آهن و مس سه فلزی هستند که در سه استان در ایران و میان زیستگاههای یوز پلنگ یافت شده‌اند.تخمین زده می‌شود در دو منطقه زغال سنگ بافق و آهن نایبند بیشتر جمعیت یوزپلنگ‏ها بیرون از منطقه حفاظت شده باشند.خود استخراج معدن تهدیدی برای یوزها نیست.بلکه خطر اصلی به خاطر احداث جاده برای این معدن و رفت و آمد انسان در این جادها باعث نزدیکی بین انسان و یوز می‌شود و دسترسی انسانها را به یوز در مخصوصا بیرون از مناطق حفاظت شده افزایش می‌دهد.در مرز ایران و افغانستان و پاکستان هنوز گذرگاههایی وجود دارد که تبهکاران مسلح و قاچاقچیان مواد مخدر از آن طریق مواد مخدر را در مرکز و غرب ایران پخش می‌کنند٬آنها باید باید برای این کار از میان زیستگاههای یوز گذر کنند و یوزها مخصوصا در بیون از مناطق حفاظت شده تلفات بسیاری می‌دهند.سه کشور ایران ٬افغانستان و پاکستان نمی‌توانند کاری اساسی ترتیب دهند .این اطلاعات بر طبق تحقیقات آقای اسدی در سال ۱۹۹۷ بوده‌است اما اکنون اطلاعات موثقی در دسترس نیست.
تلاش در حفظ منابع طبیعی
پروژه‌ای توسط سازمان حفاظت از محیط زیست ایران به همراه سازمان بین المللی طرح توسعه برای نگهداری از یوزها انجام شده‌است که از آن جمله دورهای آموزشی برای چوپانان منطقه‌است که بتوانند یوز را از سایر حیوانات گوشتخوار که برعکس یوز به گله‌ها حمله می‌کنند مانند سیاه گوش٬ گربه وحش ٬گرگ ٬پلنگ٬کفتار راه راه تشخیص دهند.پروژه دیگر استفاده از اهالی محل برای حفاظت از یوزها در طبیعت بود.
ايران كه از گذشته‌هاي دور، مهد رواج هنر و فن يوزداري و شكار جانوران با يوزهاي‌تربيت شده بوده، در حال حاضر تنها پرچمدار حفاظت از اين گونه در قاره كهن آسيا محسوب مي‌شود و 5 استان يزد، سمنان، كرمان، اصفهان و خراسان شمالي، ميزبان يوزپلنگ ايراني هستند.
اين جانور استثنايي و شگفت‌انگيز در حالي براي بقاي خود بشدت نيازمند توجه ايرانيان است كه متاسفانه شكار طعمه‌هايش، بخصوص قوچ، ميش، آهو، كل و بز زندگي اين جانور را در مخاطره قرار مي‌دهد و احداث جاده‌هاي بدون ارزيابي ‌و غيراستاندارد نيز باعث افزايش تلفات يوزپلنگ‌ها براثر برخورد با خودروهاي عبوري مي‌شود. احتمال انقراض اين موجود استثنايي وكم توجهي ما انسان‌ها به اين شاهكار خلقت موجب شده 9 شهريور به عنوان «روز ملي حفاظت از يوزپلنگ ايراني» پيشنهاد شود تا دوستداران حفظ محيط زيست اين مرز و بوم با انجام فعاليت‌هاي نمادين و معرفي يوز، در جهت حفظ اين گربه‌سان در حال انقراض تلاش كنند.

در حال حاضر در قاره آسيا، ايران آخرين سنگرگاه يوزپلنگ محسوب مي‌شود. به طوري كه تنها 70 تا 100 قلاده از جمعيت جهاني 9000 تا 12000 قلاده‌اي يوزپلنگ‌ها در دنيا، در خارج از قاره آفريقا و فقط در ايران وجود دارند. به همين دليل 9 شهريور از سوي حاميان يوزپلنگ ايراني، روز حفاظت از اين جانور شگفت انگيز نام گرفته است. دليل نامگذاري اين روز مربوط به يك‌تراژدي است كه در همين تاريخ در سال 1373 رخ داد. در آن روز، يوزپلنگ ماده اي همراه با 3 توله چندماهه خود به نزديكي شهرستان بافق يزد آمد، ولي موردحمله چند فرد غيرمحلي قرار گرفتند. يوزپلنگ مادر ناچار به فرار شد، 2 توله ازبين رفتند و سومين توله نجات يافت تا سال‌ها نشانگر ناآگاهي ما ايرانيان درباره اين ميراث ارزشمند كشورمان باشد. ماريتا، نام توله يوزپلنگي بود كه بيش از 9 سال در پارك پرديسان تهران زندگي مي‌كرد و تنها يوزپلنگ آسيايي دنيا در اسارت به شمار مي‌رفت. براين اساس، جمعي از تشكل‌هاي غيردولتي كشور با همكاري پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي و به پيشنهاد انجمن يوزپلنگ ايراني در سال 1386، روز نهم شهريور را روز حفاظت از يوزپلنگ نامگذاري و تلاش كردند با برگزاري برنامه‌هاي آموزشي متعدد در تهران و شهرها و روستاهاي اطراف زيستگاه‌هاي يوز در سرتاسر كشور به آموزش مردم درباره اين گربه‌سان ارزشمند كشورمان بپردازند

پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي ازلحاظ حجم عمليات انجام گرفته و دستاوردهاي آن، در بيشتر زمينه‌ها عملكرد خوبي داشته و به موفقيت‌هاي زيادي نيز نايل شده است. ليكن، هنوز تلاش‌هايي براي حفظ ثبات جمعيت يوزپلنگ در كشور و تضمين بقاي بلندمدت آن نياز است. اين پروژه، 7سال پر فراز و نشيب را طي كرد تا اينكه در خرداد ماه 1387 رسما به پايان رسيد. با پايان رسمي اين پروژه، تلاش‌ها براي تمديد آن آغاز شد. متخصصين بين‌المللي از اتحاديه جهاني حفاظت (IUCN) به ايران آمدند تا عملكرد و دستاوردهاي اين پروژه را ارزيابي كنند و با يك جمله، نتيجه نهايي ارزيابي خود را اعلام كردند:((پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي نه تنها اثر چشمگيري در حفاظت از يوزپلنگ آسيايي در ايران داشته، بلكه مي‌تواند به‌عنوان مدلي از يك پروژه حفاظتي موفق نه فقط در ايران، بلكه فراتر از مرزهاي كشور در سطح خاورميانه مطرح باشد.))
به همين خاطر، برنامه عمران ملل متحد دوباره اين پروژه را به مدت 4 سال تمديد كرد و هدف آن تضمين بقاي يوزپلنگ آسيايي در آخرين پناهگاه آن در قاره كهن است.
وضعيت فعلي
امروزه يوزپلنگ ايراني يكي از در معرض خطرترين حيوانات دنياست. جمعيت اين حيوان در حدود 70 تا 100 قلاده تخمين زده مي‌شود كه به بيابان‌هاي دشت كوير در نيمه شرقي كشور محدود شده و درمناطق زير پراكنش دارد:شمالي پناهگاه حيات وحش مياندشت خراسان منطقه حفاظت شده آريز و بافق در استان يزد پناهگاه حيات وحش دره انجير در استان يزد پناهگاه حيات وحش ناي‌بندان در استان يزد پارك ملي كوير در جنوب ورامين و گرمسار. پارك ملي خارتوران درجنوب شاهرود منطقه شكارممنوع عباس آباد نايين منطقه حفاظت شده كالمند يزد منطقه شكارممنوع دربند راور كرمان پارك ملي سياهكوه اردكان منطقه شكار ممنوع بهكده رضوي منطقه آزاد بهاباد يزد منطقه سفيدكوه آرسك دامغان منطقه رفسنجان كرمان

امروزه نسل يوزپلنگ ايراني در حال انقراض است. سريع‌ترين حيوان روي زمين با سرعت به سمت انقراض مي‌دود مگر اينكه انسان كمك كند كه اين گونه حفظ شود. آينده يوزپلنگ در آسيا در دستان ما ايرانيان است!


2) لاك پشت هاي پوزه عقابي

لاک پشت منقار کوتاه یا پوزه عقابی Eretmuchelys imdricata-
بیش از دویست میلیون سال است که لاک پشت های دریایی در آب های نواحی گرمسیری و فلات قاره زندگی می کنند.جانوران عظیم الجثه ای که انگشتان دست و پاهایشان به باله های شنا تغییر شکل یافته و از آنها شناگران ماهری ساخته است.پنج نوع از هشت نوع لاک پشت های دریایی که در جهان وجود دارد در آب های خلیج فارس و دریای عمان زندگی می کنند.یک نوع از آن چهارگونه،لاک پشت پوزه عقابی (Hawksbill Turtle) است که به شدت در خطر انقراض قرار دارد.این لاک پشت در خلیج فارس از هم نوعان خود در جهان کمی کوچکتر و کم وزن تر است.طول متوسط لاک آنها بین 70 تا 80 سانتی متر،پهنای آن 60 تا 70 سانتی متر و وزن متوسط آنها 40 کیلوگرم است.عمده غذای لاک پشت های پوزه عقابی شامل اسفنج ها،مرجان های نرم و حلزون های دریایی است.به همین علت آرواره هایشان به شکل منقار عقاب درآمده است.آنها آب مورد نیاز را از موادی که می خورند به دست می آورند و نمک اضافی را از طریق غده های نمک که در گوشه عقبی چشمشان قرار دارد دفع می کنند.تخم گذاری لاک پشت های پوزه عقابی زودتر از گونه های دیگر آغاز می شود.از ابتدای فصل بهار تخم گذاری شروع و تا پایان فصل ادامه می یابد.آنها در فصل تخم گذاری معمولاً دو و گاهی سه بار به فاصله دو هفته به ساحل می آیند و عمل تخم گذاری را تکرار می کنند.لاک پشت ها معمولاً شب به ساحل می آیند.نرها هرگز به ساحل زادگاهشان بر نمی گردند ولی لاک پشت های ماده پس از رسیدن به سن بلوغ(معمولاً پس از 30 سالگی) برای تخم گذاری به همان ساحلی بر می گردند که در آن زاده شده اند و به احتمال بسیار زیاد همه تخم گذاری های بعدی نیز در همان ساحل زادگاه صورت می گیرد.لاک پشت ماده وقتی تصمیم به تخم گذاری می گیرد به ساحل آمده و پس از پیدا کردن مکان مناسب و امن با باله هایش شروع به کندن یک چاله می کند.عمق یک چاله حدود 40 تا 50 سانتی متر است.پس از آن شروع به تخم گذاری می کند و در طی نیم ساعت حدود 100 تخم می گذارد.در پایان کار روی تخم ها را با ماسه می پوشاند و به دریا بر می گردد.کل این فرآیند 2 تا 5/2 ساعت زمانی می برد.نوزادها پس از 45 تا 75 روز از تخم بیرون آمده و با تلاش و زحمت فراوان خود را از میان شن و ماسه به بیرون می کشند.بچه لاک پشت ها موقع بیرون آمدن از تخم 5 سانتی متر طول دارند و وزن آنها کمتر از 20 گرم است.نوزادها بعد از بیرون آمدن از میان ماسه ها به طرف روشن ترین افق یعنی دریا حرکت می کنند.نورهای مصنوعی(شر و روستاها و...)می تواند آنها را گمراه کند و از مسیرشان منحرف شوند!مرغ ها و پرندگان دریایی،لاشخورها،خرچنگ ها و... از دشمنان بچه لاک پشت ها هستند و قبل از رسیدن به دریا ممکن است آنها را شکار کنند.حتی پس از رسیدن به دریا هم خطرات زیادی آنها را تهدید می کند و تنها عده کمی از بچه لاک پشت ها (حدود یک درصد آنها)به بلوغ می رسند.این لاک پشت ها هستند که سالیان دراز در زیستگاه عظیم و سرشار خویش – دریا – خواهند زیست و تداوم زندگی نسل لاک پشت را واقعیت خواهند بخشید.

نمونه هاي بين المللي آثار طبيعي ملي كشور ها



تنگه ميلفورد
كشور نيوزيلند


تنگۀ ميلفورد واقع در جنوب غربي جزيرۀ جنوبي نيوزيلند، در داخل پارك ملي فيورلند قرار گرفته است كه از 15 كيلومتري درياي تاسماني به خشكي جريان يافته و توسط صخره هاي 1200 متري يا بيشتر از هر طرف احاطه شده است. از خصوصيات بارز آن مي توان از قلۀ
" ميتر " كه 1692 متر بالاتر از تنگه قرار گرفته، " الفانت " 1517 متري كه شبيه به سر فيل مي باشد، و همچنين كوه " ليون" 1302 متري به شكل شير خم شده نام برد.
جنگل هاي باراني " لوش" تا اين صخره ها ادامه پيدا كرده اند و همچنين فوك ها ، پنگوئن ها و دلفين ها در اين آب يافت مي شوند.
كوه " تيبل"

كشور افريقاي جنوبي


كوه " تيبل" با نوك صاف خود اثر برجستۀ طبيعي به شمار مي رود؛ كه در نزديكي شهر " كيپ تاون" در افريقاي جنوبي واقع شده است. اين كوه با بازديد كنندگان بيشمار خود كه با تله كابين به نوك كوه مي روند، جاذبه توريستي مهمي محسوب مي شود. اين كوه خود بخشي از پارك ملي كوه تيبل است.

مالديوز

كشور مالديو

جزاير مالديو يك مجموعه جزاير شامل 26 صخره مرجاني در اقيانوس هند را تشكيل مي دهند كه در جنوب جزاير " لاكشادويپ" هند يعني 700 كيلومتري جنوب سري لانكا واقع شده است. مالديوز شامل 1192 جزيره بوده كه حدود 200 تاي آن مسكوني مي باشد .

كليمانجارو

كشور تانزانيا

كوه كليمانجارو با 3 قلۀ آتشفشاني خود ، كيبو، ماونسي، و شيرا ، يك آتشفشان خاموش در شمال شرقي تانزانيا مي باشد كه بلندترين كوه منفرد در دنيا است. ارتفاع آن 4600 متر از دامنه بوده و شامل بلندترين قله در افريقا به بلندي 5895 متر مي شود.


جزيرۀ مرجاني گريت برير

كشور استراليا و گينۀ نو

جزيرۀ مرجاني گريت برير با حدود 3000 جزيرۀ مرجاني مجزا و 900 جزيره وسيع ترين مجموعه جزاير مرجاني زمين محسوب مي شود كه به طول 2600 كيلومتر در منطقه اي با مساحت 344400 كيلومتر مربع كشيده شده است. اين جزيره بزرگترين سازه ساخت موجود زنده است كه از جو قابل رؤيت مي باشد.


گراند كانيون

كشور ايالات متحده امريكا

گراند كانيون كه توسط رودخانۀ كلرادو در يك بازۀ زماني 6 ميليون ساله ايجاد شده ،
446 طول و بين 6 تا 29 كيلومتر عرض داشته و عمق آن به بيش از 1.6 كيلومتر مي رسد .
در دوران ماقبل تاريخ ، منطقه توسط بوميان سرخپوستي كه در اين تنگه و غار هاي آن مسكن گزيده بودند، اشغال شده بود.

گالاپاگوس

كشور اكوادور

جزاير گالاپاگوس، يكسري مجمع الجزاير آتشفشاني در اطراف خط استوا هستند كه در 965 كيلومتري غرب فلات قارۀ اكوادور در اقيانوس آرام قرار گرفته اند. تمام اين جزاير بخشي از پارك ملي اكوادور بوده و بخاطر تعداد متعدد گونه هاي بومي شهرت يافته اند.

ال يانگ

كشور پورتوريكو
جنگل ملي ال يانگ كه پيشتر جنگل ملي كاريبي ناميده مي شد، بر روي جزيرۀ پورتوريكو واقع شده است. ال يانگ همچنين نام دومين قلۀ بلند در اين جنگل بوده و تنها جنگل باراني گرمسيري در سيستم جنگل هاي ملي ايالات متحدۀ امريكا مي باشد.


درياي لوط ( بحر ميت)

كشور فلسطين اشغالي ، اردن

درياي مرده درياچۀ نمكي است كه بين نوار غزه/فلسطين/اسرائيل در غرب و اردن در شرق واقع شده است؛ و با 420 متر زير سطح دريا هاي آزاد، سواحل آن پست ترين نقطۀ خشكي روي زمين محسوب مي شوند. اين درياچه 30 % شوري داشته و 8.6 مرتبه شورتر از اقيانوس مي باشد.

صخره هاي موهر
كشور ايرلند

صخره هاي موهر واقع در منطقۀ ييلاقي " كلير" از شگفت انگيزترين اماكن ديدني ايرلند مي باشند. صخره ها بيشتر مركب از بستر رسي نامورين و ماسه سنگ مي باشند كه قديمي ترين سنگ ها در پايين ترين قسمت صخره ها يافت مي شوند؛ و مي توان مجاري رود با قدمت 300 ميليون سال كه در فونداسيون صخره ها منقطع شده اند را مشاهده نمود. تعداد بيشماري حيوانات و علي الخصوص پرندگان بر روي اين صخره ها زندگي مي كنند.

جنگل سياه

كشور آلمان

جنگل سياه يا شوارتز والد يك رشته كوه پوشيده شده از جنگل در جنوب غربي آلمان مي باشد كه در غرب و جنوب، با درۀ راين هم مرز است . مرتفع ترين قله آن ، كوه فلدبرگ با ارتفاع 1493 متر مي باشد و اين منطقه با طول 200 كيلومتر و عرض 60 كيلومتر تقريباً مستطيل شكل است.

آثار طبيعي ملي ثبت شده توسط سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري:

اولين اثر طبيعي ملي ثبت شده در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري قله دماوند است.
دومين اثر،چشمه باداب سورت واقع در شهرستان ساري، بخش چهاردانگه، دهستان پشت كوه، روستاي سورت - حد فاصل روستاهاي اروست و مال خاست واقع در استان مازندران است.چشمه هاي اسرار آميز سورت مشتمل بر دو چشمه با آب هاي كاملا متفاوت از لحاظ رنگ ، بو و مزه مي باشند.
سومين اثر طبيعي و ملي ثبت شده، سرو ابرقو مي باشد.
سروِ مهرگان با قدمت 1100 سال و قطر 172 سانتیمتر در استان خراسان شمالی در بخش مرکزی شهر اسفراین یکی از این آثار طبیعی است. در کتاب یاقوت حموی در معجم البلدان نام شهر اسفراین را مهرجان ذکر شده است به همین جهت نام سرو مهرگان (معرب آن مهرجان) برای این درخت انتخاب شده که این درخت کهنسال به شماره چهار ثبت آثار طبیعی ملی کشور شده است. "پنج درخت چنار پیرکمربسته " با قدمت 3500 سال به عنوان اثر طبیعی شماره 5 ، مي باشدو این درخت در استان همدان شهرستان تویسرکان شهر سرکان قراردارد وقطر پنج ساقه درخت از 125 تا 145 سانتیمتر متغیر است. "چنار مسجد باغوار"با قدمت دوهزار سال باقطر 210 سانتیمتر نیز در استان همدان و بخش مرکزی شهر تویسرکان قرار دارد که به شماره 6 در فهرست آثار طبیعی به ثبت رسیده است. "محدوده سرچشمه هرات" با قدمت ده هزار سال یعنی مربوط به اواخر دوره اول زمین شناسی کواترنر (پلیستوسن) در استان یزد ، شهرستان خاتم ، بخش مرکزی شهر هرات را هفتمین اثر ثبت ملی کشور اعلام کرده که به علت آنکه بزرگترین جریان آب سطحی دائمی استان است دارای اهمیت فراوانی است. میزان آب دهی این چشمه بطور متوسط 270 لیتر در ثانیه است. "کوه ارنان " با شماره ثبت 8 نیز در فهرست آثار طبیعی ملی به ثبت رسیده است، این کوه در استان یزد ، شهرستان مهریز ، دهستان ارنان ، روستای سرو ارنان قرار دارد و با 208 میلیون سال قدمت، مربوط به دوره ژوراسیک از دوران سوم زمین شناسی (مزوزوییک) محسوب می شود. "سرو منگاباد" به عنوان نهمین اثر ثبت شده است که با قدمت 1400 سال و قطر 180 سانتیمتر در استان یزد شهرستان مهریز و شهر مهریز قرار دارد . و زرتشتیان اعتقاد دارند بذر درخت سرو را پیامبر زرتشت با خود از بهشت آورده است. "چنار کرخنگان" با شماره ثبت 10 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است این اثر با 1500 سال قدمت 350 سانتیمتر قطر دارد . این درخت کهنسال در کنار چند درخت چنار کهنسال دیگر در غرب روستای کرخنگان واقع شده است. ارتفاع این درخت حدود 20 متر و تنه درخت اصلی شکافته و به پنج قسمت تقسیم شده است و آثاری از سوختگی طبیعی در وسط تنه درخت دیده می شود. "چنار تنگ چنار" با شماره ثبت 11 قدمتی 1200 ساله دارد که در استان یزد شهرستان مهریز و در بخش مرکزی دهستان تنگ چنار و روستای تنگ چنار واقع شده است . "محدوده کوهریگ " با شماره ثبت 12 به عنوان اثر طبیعی یاد شده که در واقع حاصل فرسایش و تراکم بادی و آبی در طول هزاران سال است. این اثر طبیعی، پدیده ای کم نظیر است که باد و آب ذرات بسیار ریز ماسه را به سمت دامنه رو به باد و شرقی کوهی کم ارتفاع در غرب شهر مهریز حمل کرده است. به مرور زمان تپه ای تشکیل شده است که اصطلاح علمی آن کوهریگ و رنگ آن شیری و زرد روشن است و ارتفاعی در حدود سی متر دارد. " چشمه معدنی سود کلا" با شماره ثبت 13 در استان مازندران شهرستان ساری بخش دودانگه دهستان بنافت روستای سودکلا قراردارد که همزمان با آخرین فعالیت کوهزایی البرز با قدمت پلیوستوسن -هولوسن (کواترنر) بوجود آمده است . آب این چشمه از مجموع 5 چشمه که در فاصله چند متری یکدیگر قرار دارند تشکیل شده است از اینرو منظره بسیار زیبا و جالبی دارد. "غارهای آهکی سود کلا" در استان مازندران -شهرستان ساری -بخش دودانگه -دهستان بنافت -روستای سودکلا را یکی دیگر از آثار طبیعی کشور است ؛ این اثر قدمتی معادل 65 میلیون سال دارد و از تزیینات آهکی از نوع گل کلمی -سوزنی -بادامی و اسفنجی بسیار زیبایی برخوردار است . میراث تاریخی و کالبدی بعد از اینکه مراحل ثبت و ابلاغ آن انجام شد، سازمان های استانی مکلف هستند که اقدامات لازم رابرای حفاظت آن انجام دهند.
دریاچه اوان، منطقه حفاظت شده باشگل، آبشار گرمارود، غار قلعه كرد، چنار كهنسال سیردان و صخره های اندج از جمله آثار طبیعی هستند كه برای ثبت در فهرست آثار ملی و طبیعی كشور معرفی شده اند كه موجب حفاظت بیشتر از طبیعت و توسعه اكوتوریسم استان قزوين خواهد بود تا با شرایط خاص به نگهداری و استفاده بهینه از این مناطق منجر شود

اثر طبيعي و ملي آبشار شوي

رئیس اداره حفاظت محیط زیست دزفول گفت: مراحل ثبت آبشار «شوی» دزفول در فهرست آثار طبیعی ملی ایران در حال انجام است. «فرهادقلی نژاد» افزود: آبشار شوی از جاذبه های دیدنی و ویژگیهای منحصر بفردی برخوردار است و ثبت آن در آثار طبیعی ملی ضروری است. وی گفت: آبشار شوی دزفول با 80 متر ارتفاع بلند ترین آبشار خاورمیانه است ضمن اینکه دارای تنوع زیست محیطی بسیار زیبایی است. قلی نژاد خاطر نشان کرد: این منطقه زیستگاه غنی از جمله حیات وحش چون کل بز، پلنگ، خرس و سمندر ایرانی است و پوشیده از درختان زاگرس از جمله بلوط است. رئیس اداره حفاظت محیط زیست دزفول با اشاره به برگزاری جلسه شناسایی و معرفی جاذبه های طبیعی دزفول خاطر نشان کرد: به لحاظ موقعیت و ویژگیهای منحصر بفرد آبشار شوی، مقدمات کار برای ثبت این اثر در خوزستان انجام و پرونده آن برای طرح و ثبت در شورای عالی حفاظت محیط زیست کشور به تهران ارسال شده است. وی افزود: آبشار شوی در نزدیکی روستای شوی بخش شهیون از توابع شهرستان دزفول و در حدود 70 کیلومتری این شهر در حوزه استحفاظی خوزستان واقع است.




آبشار شِوی یکی از بزرگ ترین و زیباترین آبشارهای ایران در رشته‌کوه‌های زاگرس است . شوی در گویش لری بختیاری نامی زنانه است به معنی لطافت . این آبشار در مرز استان خوزستان و استان لرستان قرار دارد که همین باعث وجود اختلاف نظر در مورد قرار گیری این آبشار در حوزه جغرافیایی هر کدام از این دو استان است. گفته می‌شود که ارتفاع این آبشار در حدود ۸۵ متر و عرض آن نیز حدود ۷۰ متر است لیکن هنوز منبع نقشه‌برداری موثقی این مطلب را ذکر نکرده‌است. این آبشار در بهار دارای طبیعتی سرسبز و بسیار زیباست. این آبشار در دره‌ای بین کوه چهل‌ویک و سالن‌کوه واقع در زاگرس بختیاری قرار دارد. همچنین منطقه بسیار زیبای گرپه در آن نزدیکی است.
برای رسیدن به آبشار شوی دو مسیر وجود دارد. مسیر اول از طریق ایستگاه راه‌آهن تله‌زنگ شهرستان اندیمشک می‌باشد. مسیر دوم از طریق شهرستان دورود می‌باشد و مسیر سوم از سمت منطقه سردشت و پیرچل بعضی منابع از آن به‌عنوان آبشار تله‌زنگ یاد می‌شود.در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد می‌شود

اثر طبيعي و ملي جاشك

گنبد نمکی دشتی [شهرستان دشتی]- گنبد نمکی یکی ازجمله پدیده‌های زمین شناسی است که دارای چشم اندازها و منا ظر زیبای طبیعی است. گنبدهای نمکی امروزه در سطح وسیعی از ارتفاعات زاگرس وایران مرکزی رخنمون شده‌است.بطوریکه قریب به ۱۱۴ گنبد نمکی در نواحی جنوب ایران بویژه در استان‌های هرمزگان وبوشهر د یده می‌شود.
یکی از زیباترین گنبدهای نمکی ایران، گنبد دشتی در روبروی روستای گنخک ودر فاصله ۱۴۴ کیلو متری جنوب شرق بندر بوشهر ودر فاصله ۶۰ کیلو متری شهر خورموج شهرستان دشتی است که یکی از بزرگ‌ترین فعالترین و زیبا ترین گنبدهای نمکی ایران است. قله این کوه نمکی ۱۳۵۰ متر از دشت اطراف خودبالاتر است. این کوه ۱۲ کیلو متر درازا و ۴٫۵ کیلو متر پهنا دارد.
مهم‌ترین پدیده‌های زیبای گردشگری گنبد دشتی عبارت‌اند از:
۱- رنگ سفید نمکهای طعام گنبد به منطقه جلوه‌ای زیبا بخشیده‌است به نحوی که از جاده کنگان –بوشهر به صورت یک کوه برفی زیبائی در بخش شرقی دشت برهنه ظاهر شده‌است.
۲- یخچالهای نمکی از جمله پدیده‌های زیبای گنبد نمکی گنخک دشتی به شمار می‌رود ودر ناحیه شمال غربی گنبد به وضوح دیده می‌شود این یخچالها که حا صل حرکت ثقلی توده‌ها ی نمکی در جهت شیب زمین است در حاشیه کنا ره گنبد تکشیل می‌گردد وبدلیل مشابهت آن با یخچالهای یخی بدین نام شهرت یافته‌است.
۳- آبشارهای زیبای نمکی یکی دیگر از ویژگیهای گردشگری گنبد نمکی دشتی است که چهره‌ای بس زیبا و دلنشین را به آن بخشیده‌است. این ابشارها که در واقع مسیر طبیعی جریان آب گنبد بوده‌است در فصول کم ابی به واسطه تبخیر کامل آب بلورهای زیبای نمکی ضخیمی درجهت جریان و بویژه در مسیرآبشارها ایجاد شده‌است و منظره تماشائی آبشار نمکی را ایجاد نموده‌است.این پدیده نادر دراواسط بهار تا تابستان وپائیز دیده می‌شود.
این منظره توریستی گنبد نمکی دشتی ازویژگیهای منحصر به فرد کنبدهای ایران می‌باشد.
۴- غارهای نمکی یکی دیگر از جلوه‌های تماشائی گنبد نمکی دشتی است. این غارها که بر اثر انحلال رسوبات نمکی ایجاد می‌شوند در جای جای گنبد دیده می‌شود. در بخش‌های داخلی این غارها بلورهای زیبای نمک به صورت استلاگمیت و استلاکتیت جلوه‌ای دیدنی به غارها بخشیده‌است.
۵- فرسایش آبی ایجاد شده بر نمکهای گنبد آثار زیبا و تماشائی را بر پهنه گنبد ایجاد نموده‌است.این آثار به صورت فرسایش پنجه‌ای یکی از اثار زیبای ژئو مورفولوژیکی را ایجاد نموده‌است.
۶- تخت دیو یکی از زیبا ترین پدیده‌های زیبای فرسایشی گنبد نمکی دشتی است که به دلیل اختلاف در میزان فرسایش پذیری سنگها به صورت ستونهایئ در میان نمکهای گنبد ظاهر شده‌اند.
۷- بلورهای زیبای نمک و بسیاری کانیهای غیر سیلیکاته نظیر پیریت و فلورین با تنوع رنگ و جلای فلزی و غیر فلزی آنان خیره کننده چشمان هر بیننده‌ای است. گنبد نمکی میزبان کانیها و بلورهای زیبای فراوانی است که در پهنه گنبد گسترده‌اند.
۸- تنوع رنگ نمکهای صنعتی گنبد پدیده‌ای متحیرانه وشگفت انگیز است. رنگهای متنوع قرمز, قهوه ای, سفید, زرد, سیاه و نارنجی نمکها یکی از ویژگی گنبد دشتی است که نقش مهم در جذب گردشگران می‌تواند ایفا نماید.

گنبدها (كوه ها)ي نمكي كه در حال رشد هستند به گنبدهاي نمكي جوان معروف هستند، اين گنبدها آنقدر به رشد خود ادامه مي دهند كه نمك هاي لايه هاي زيرين زمين به پايان رسيده و ارتفاء آن ثابت و به مرور زمان توسط باران شسته و فرسوده شده و از بين مي روند و به گودال هاي بزرگي تبديل مي شوند.

آب هايي كه در كوه هاي نمكي جريان دارند آب هاي شور فوق اشباع هستند. آب هاي شور فوق اشباع به اين شكل است كه اگر نمك را در آب حل كنيد به جايي مي رسيد كه نمك در آب حل نمي شوند، ولي اگر آب را گرما دهيم دوباره نمك شروع به حل شدن مي كند، باز محلول به حدي مي رسد كه حتي اگر دماي آب نيز بيش از 100 درجه شود باز نمك در آن حل نمي شود. غلظت شوري اين محلول در تابستان حدود 450 در هزار است كه حدود 12 برابر شوري آب دريا است (شوري آب دريا ميانگين 35 در هزار).
گنبد نمكي جاشك از مناطق شهرستان دير استان بوشهر كه از گنبدهاي نمكي جوان دنياست هم داراي نمك هاي معدني و هم نمك طعام مي باشد. مسيرهاي اين گنبد در زمستان به دليل بارندگي داراي آب شور جاري و در تابستان به دليل گرماي زياد، آب ها شروع به بلور بستن مي كند، به گونه اي كه آب در زير نمك هاي بلور بسته جريان دارد و به راحتي مي توان روي آنها پيدا روي كرد.
مسير آب هاي جاري گنبد نمكي جاشك پس از عبور از دشت به رودخانه مند وارد مي شود. آب رودخانه مند قبل از وارد شدن جويبارهاي شور كوه هاي نمك داراي غلظت بسيار كمي از نمك مي باشد و بعد از وارد شدن اين جويبارها به رودخانه غلظت نمك آن بالا رفته و ديگر قابل استفاده براي كشاورزي نيست.

اثر طبيعي و ملي خاركو

جزیره خارکو از جزیره‌های کوچک ایرانی در خلیج فارس است.
خارکو با درازای ۸ کیلومتر و پهنای تقریبی ۴۰۰ متر در فاصله ۵ کیلومتری از جزیره خارک قرار دارد. این جزیره دارای تعدادی تأسیسات به جای مانده از حضور نظامیان کشور در سال‌های جنگ ایران و عراق از جمله اسکله و ساختمان‌های انبارمانند می‌باشد که امروزه محل مناسبی جهت رشد پرندگان در این جزیره‌است. این جزیره همچنین زمانی محل استقرار نظامیان انگلیسی جهت تسخیر خارک بود و پیش از آن نیز میر مهنای بندر ریگی برای حمله به هلندیان در خارک از خارکو نیروهای خود را به سمت خارک گسیل داشته‌است.
در شمال غربی بوشهر و جنوب شرقی گناوه قرار دارد که بزرگ‌ترین توده مرجانی ایران در اطراف آن است. زیستگاه مناسب برای آهو و تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد.

اثر طبيعي و ملي بزنگان

دریاچه بزنگان یا کل بی‌بی، تنها دریاچه در استان خراسان رضوی است و در ۱۳۰ کیلومتری مشهد و ۸۰ کیلومتری شهرستان سرخس و در جنوب رشته‌کوه‌های هزارمسجد قرار دارد. وسعت این دریاچه حدود ۸۰ هکتاراست و عمیق‌ترین نقطه آن ۱۲ متر می‌باشد.
آب دریاچه از بارندگی های سالانه و چشمه‌های کوچک منطقه بزنگان تامین می‌شود. دریاچه «کل‌بی‌بی» در فصول مختلف سال، محل تجمع پرندگان مهاجر و محل پرورش ماهی قزل‌آلا (رنگین کمان) است
منابع آبی هر منطقه ای از بهترین تفریح گاه های طبیعی برای اهالی بومی و گردشگرن داخلی و خارجی محسوب می شوند. به سبب شرایط جوی و جغرافیایی، استان خراسان رضوی از دریاچه های مشهور و قابل توجهی برخوردار نیست ولی دریاچه بزنگان مهم ترین دریاچه استان خراسان رضوی به شمار می آید که آب آن از بارندگی های سالانه و چشمه های کوچک تامین می شود. دریاچه بزنگان که در مسیر جاده مشهد – سرخس قرار گرفته، مرکز پرورش ماهی قزل آلا بوده و در صورت برنامه ریزی صحیح از ویژگی های لازم برای جلب گردشگران برخوردار است.
درياچه بزنگان تنها ابگیر طبیعی مي باشد كه در استان خراسان وجود دارد . اين درياچه حدود هشتاد هكتار وسعت وعمق ان حد اکثر دوازده مترو حد اقل نه متر می باشد و در جنوب رشته كوههاي هزار مسجد در فاصلة حدود يكصدوسي كيلومتري جاده مشهد به سمت سرخس قرار دارد.آب اين درياچه از بارندگي هاي سالانه و چشمه هاي كوچك حاشیه و کف دریاچه تامين مي شود و تاکنون ۳۳ گونه فيتو پلانکتون جلبکی در درياچه بزنگان شناسايی شده است
درياچه بزنگان داراي ويژگيهاي خاص و از اهميت علمي و تحقيقاتي بالايي برخوردار است كه همه ساله در فصلهاي پاييز و زمستان و اوايل بهار زيستگاه بسيار مناسبي جهت زمستان گذراني پرندگان مهاجر آبزي و كنار آبزي مي باشد . سازمان حفاظت محيط زيست در جهت حفظ و بهره وري معقول از اين پديده طبيعي و با حفظ اصالت تعادل اكولوژيكي آن ،‌برنامه هايي در دست اقدام داشته و در آينده نزديك يكي از مراكز مهم علمي پژوهشي و تفرجگاهي خواهد شد .

آب درياچه از چشمه هاى متعدد و بارندگى هاى سالانه تامين ميشود. در اطراف درياچه فضاهاى طبيعى بسيار زيبا و مناسبى جهت اتراق ماهيگيران و مسافران، وجود دارد. غار بزنگان نيز در شش كيلومترى جنوب غربى دهكده بزنگان واقع شده و قدمت آن به پيش از ميلاد بر ميگردد. غار بزنگان آهكى بوده و داراى ستونهاى استالاگتيت و استالاگميت ميباشد. كف غار خاكى و صاف و دهانه آن رو به شمال قرار دارد و در داخل آن نيز آب آشاميدنى وجود دارد.و به لحاظ قدمت تاريخی تحت شماره ۶۵۹ در زمره اثارتاريخی به ثبت رسيده است.طبق تحقيق در بزرگترين درياچه طبيعي استان خراسان، درياچه بزنگان، واقع در 120 کيلومتري شرق شهرستان مشهد ، که در آن فراواني، توزيع و تنوع واقعي و عمودي جمعيت فيتوپلانکتوني و همچنين توليد اوليه درياچه با در نظر گرفتن فاکتورهاي اکسيژن محلول، دما، عمق قابل رويت و PH مورد مطالعه قرار گرفت . نمونه‌ها از سه ناحيه و پنج اشکوب (سطح 3،5،8 و 11 متري) درياچه، به طور فصلي و طي يکسال (1375-76)جمع‌آوري گرديدند. در مجموع 65 گونه، متعلق به سه گروه فيتوپلانکتوني شامل 10 گونه سيانوفيسه، 18 گونه کلروفيسه و 37 گونه باسيلاريوفيسه شناسايي شد، که گونه‌هاي Chroococcus minor (سيانوفيسه) Cosmarium tinctum Ulothrix subtilissima (کلروفيسه)، Campylodiscus sp.، Cocconeis placentula، Cyclotella meneghinana، Fragillaria crotonenisis، Gyrosigma acuminatum و Rhaphoneis (باسيلاريوفيسه) در غالب نمونه‌ها و با ميزان فراواني بالا نسبت به ساير گونه‌ها مشاهده گرديدند. فراواني جمعيت فيتوپلانکتوني، اکسيژن محلول و عمق قابل رويت درياچه از فصل بهار به سمت پائيز و زمستان سير نزولي داشت ، به طوريکه فصل بهار از بيشترين و فصل زمستان از کمترين ميزان فراواني فيتوپلانکتوني برخوردار بود. گونه‌هاي فيتوپلانکتوني متعلق به گروه کلروفيسه در فصل پائيز و زمستان غالبيت داشتند. در طول دوره تحقيق، ضلع شرقي درياچه (ناحيه دوم نمونه‌برداري) همواره از ميزان فراواني فيتوپلانکتوني و عمق قابل رؤيت بيشتر نسبت به ساير نواحي برخوردار بود. در کل، ارتباط مستقيمي بين فراواني جمعيت فيتوپلانکتوني، ميزان توليد اوليه، اکسيژن محلول آب وجود داشت . در فصل تابستان، کميت‌هاي فوق‌الذکر از سطح به کف درياچه، شيب نزولي نشان مي‌دادند که احتمالا در اين ميان نقش اشکوب‌بندي حرارتي نيز درياچه تعيين‌کننده بوده است . نتايج حاصل از آناليز داده‌ها به روش AFC نيز نشان داد که شرايط آب و هوايي و اشکوب‌بندي حرارتي درياچه، پراکنش و تنوع فيتوپلانکتوني آب را به ترتيب در يک فصل خاص و در اعماق مختلف درياچه تعيين مي‌نمايد.بر گرفته شده از پايان نامه (کارشناسی ارشد )خانم فاطمه خوشبخت-دانشگاه فردوسی مشهد دانشکده علوم ۱۳۷۶
تاريخچه و مشخصات :
این منطقه از سال 1358 تحت مطالعه ونظارت بوده و درسال 1385 تحت عنوان اثر طبیعی ملی اعلام گردید. اين درياچه با وسعتي حدود 500 هكتار( 52 هکتار سطح آبی ) و عمق متوسط 8 متر در 120 كيلومتري شرق مشهد و 4 كيلومتري شرق روستاي بزنگان قرار گرفته است. و بزرگترین آبگیر طبیعی استان با ویژگی آبهای دریایی میباشد و سطح درياچه بخاطر بالابودن املاح آن هيچگاه يخ نمي بندد.

پوشش گیاهی:
در درياچه جلبكهاي قهوه اي و در سواحل آن گز، پده، كلپوره، باريجه زيره سياه و گياهان يك ساله نظير گرامينه ها قابل مشاهده است

پرندگان:
منطقه با بیش از 188 گونه عمدتا" شامل : زردپره سر سرخ ، سار صورتی ، سسک نیزار خاوری، سسک پر سر و صدا ، آنقوت ، کشیم بزرگ و کوچک ، چنگر ، چنگر نوک سرخ ، سنقر تالابی ، سهره بیابانی ، میباشد.

تاريخچه حفاظت:
منطقه سالهاست كه تحت مطالعه ونظارت بوده و اقدامات لازم جهت ارتقاء سطح و تبديل آن به يكي ازمناطق چهارگانه به عمل آمده است.

مشخصات :
اين درياچه با وسعتي حدود 500 هكتار( 52 هکتار سطح آبی ) و عمق متوسط 8 متر در 120 كيلومتري شرق مشهد و 4 كيلومتري شرق روستاي بزنگان قرار گرفته است. منطقه داراي آب وهواي گرمسيري بوده و درجه حرارت هوا در تابستان به بيش از 30 درجه و سطح آب درياچه تا 24 درجه سانتيگراد اندازه گيري شده است. منابع تغذيه آبي اين درياچه را تعدادي چشمه سطحي و عمقي و بارندگيهاي سالانه تشكيل مي دهد و بطور متوسط سالانه يك متر نوسان آبي دارد كه عمده ترين عامل كاهش سطح آب تبخير مستقيم مي باشد.

ويژگيهاي درياچه :
1- تشكيل آن بر روي سازندهاي آهكي دوران دوم زمين شناسي كه حاكي از قدمت ايجاد آن مي باشد ارزش مطالعاتي قابل ملاحظه اي را از نظر زمين شناسي و ديرينه شناسي و مطالعات تغيير و تحولات محيطي منطقه درگذشته بوجود آورده است.
2- بزرگترين آبگير طبيعي استان با ويژگي آبهاي دريايي مي باشد.
3- سطح درياچه بخاطر بالابودن املاح آن هيچگاه يخ نمي بندد.
4- وجود طبقات گرمايي كه درياچه را به سه زيستگاه با شرايط و گونه هاي زيستي متفاوت تقسيم نموده است اين پديده منظم گرمايي كه عمدتاً در فصل تابستان در اين درياچه ديده مي شود باعث مي گردد در زمان گرم شدن هوا و بالارفتن درجه حرارت آب در تابستان سه طبقه مشخص گرمايي ايجاد گردد كه طبقه زيرين با حدود يك سوم گرماي سطح آب محيط مناسبي را جهت زندگي ماهيان سرد آبي فراهم مي نمايد.

درياچه در حال حاضر عليرغم نداشتن زيستگاه مناسب پرندگان آبزي ساليانه ميزبان دهها نوع پرنده مهاجر آبزي از انواع اردكها، پليكان، فلامینگو ، قو مي باشد. آنقوت و چنگر از پرندگاني هستند كه در اين درياچه تخم گذاري و زاد و ولد مي نمايند. درياچه از نظر مواد غذايي خودكفا بوده و دوران اليگو تروفيك را پشت سر نهاده و در ابتداي دوران ايو تروفيكي مي باشد.سطح درياچه در گذشته نه چندان دور بيش از دو برابر اندازه فعلي بوده و رسوبگذاري شديد قسمتهاي شمالي را پر و از درياچه جدا نموده است كه در جهت احياء و بهره وري معقول ضروري است مجدداً احياء گردد.عميق ترين نقطه درياچه 12 متر و عمق متوسط آن 8 متر است.
از نظر پوشش گياهي در درياچه جلبكهاي قهوه اي و در سواحل آن گز، پده، كلپوره، باريجه زيره سياه و گياهان يك ساله نظير گرامينه ها قابل مشاهده است.از پرندگان درياچه مي توان مرغابي، حواصیل ، چنگر، آنقوت را نام برد. از نظرليمنولوژيكي و شرايط اكولوژيكي، لب شور بودن آب درياچه، تشكيلات طبقات گرمايي، رسوبگذاري ادوار گذشته و … ارزشهاي مطالعاتي بسياري براي محققين فراهم نموده است.

اثر طبیعی ملی لاله واژگون

اثر طبیعی ملی لاله واژگون با مساحتی بالغ بر380هکتار در سال 1375طی مصوبه شماره 150 مورخ 27/11/75شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.

موقعیت جغرافیایی:

این اثر با 3554657 تا 3556614 عرض جغرافیایی و 438183 تا 440971 طول جغرافیایی در بخش فارسان استان چهار محال بختیاری واقع گردیده است.

ویژگیهای منطقه:

لاله واژگون گياهي چند ساله با گلهاي بسيار زيبا از خانواده سوسن است . گلدهي لاله هاي واژگون در ماه ارديبهشت میباشد و هر ساله هزاران نفراز مردم علاقمند را به تماشا از نقاط دور و نزديك استان و خارج از استان به سوي خود جلب مي نماید. از مهمترین گونه های گیاهی به غیر از لاله واژکون میتوان از کرفس کوهی واز گونه های جانوری میتوان از کل و بز و پلنگ نام برد.

عوامل تهدید کننده:

از مهمترین عوامل تهدید کننده میتوان به استفاده بیش از حد از ظرفیت قابل تحمل محیط و خارج كردن پیاز وگل لاله بمنظور تکثیر و فروش وهمچنین بهره برداري از موسير كه در بين گلها مي رويد و در نهایت چرای دام نام برد.
اثر طبیعی ملی لاله واژگون با مساحتی بالغ بر380هکتار در سال 1375طی مصوبه شماره 150 مورخ 27/11/75شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.موقعیت جغرافیایی: این اثر با 3554657 تا 3556614 عرض جغرافیایی و 438183 تا 440971 طول جغرافیایی در بخش فارسان استان چهار محال بختیاری واقع گردیده است.ویژگیهای منطقه: لاله واژگون گياهي چند ساله با گلهاي بسيار زيبا از خانواده سوسن است . گلدهي لاله هاي واژگون در ماه ارديبهشت میباشد و هر ساله هزاران نفراز مردم علاقمند را به تماشا از نقاط دور و نزديك استان و خارج از استان به سوي خود جلب مي نماید. از مهمترین گونه های گیاهی به غیر از لاله واژکون میتوان از کرفس کوهی واز گونه ها-ی جانوری میتوان از کل و بز و پلنگ نام برد.


گویند این گل در آن زمان که گلوی سیاووش پاک‌نهاد با تیغ تیز گرسیوز خونریز، آن پلید دژخیم بدنهاد، آشنا می‌شد، شاهد ماجرا بود. از پس آن اندوه، گلگونه رخ، سر به زیر افکند تا آرام آرام اشک بریزد بر بیگناهی سیاووش.گل لاله واژگون با نام علمی (Fritillaria) گیاهی است دیدنی که در هوای لطیف مرغزارهای سرسبز کوهسارهای سربلند و مغرور ایران‌زمین می‌روید. جای‌جای این خاک گهرخیز هنرزا، سرشار از دیدنی‌هایی است که در پهنه‌سار گیتی اگر یگانه نباشد، کمیاب و نایاب است. در پاوه و اورامانات هم به این گل اشک سیاوش می‌گویند. لاله واژگون در نقش‌ سرستون‌هاي ساساني‌ها هم در موزه طاق بستان در كنار نقش پادشاه ساساني ديده مي‌شود.یکی از جایگاه‌های رویش این گیاه زیبا، گلستان‌کوه در نزدیکی خوانسار است که این یادمان بیگناهی سیاووش را در دل خود برای آیندگان پاس داشته است. از پس زمستان با سرمای دلنشین و برف فراوان، آنک در بهار و درآغازین روزهای اردیبهشت، که ایران بهشت گیتی می‌گردد و خاکش رشک فردوس برین، سراسر گلستان‌کوه سرشار از گیاهان خوشبو و سودمندی، مانند آویشن و موسیر و گون است که هرکدام داروی بیماری و درمان دردی هستند. دانشمندان دوازده‌هزار نوع گونه گیاهی را در ایران شناسایی نموده‌اند، که حدود پانزده درصد آن منحصر به ایران بوده و در هیچ کجای جهان، به طور طبیعی رشد و نمو ندارند. اين گياه نخستين بار در سال 1576 ميلادي به وسيله جهانگردان اروپايي از ايران به اتريش برده شد و در باغهاي ثروتمندان و خاندان سلطنتی پرورش يافت. ازسده 19 ميلادي كشت آن در هلند نيز رواج يافت. نكته جالب توجه و تاسف‌بار اينكه در ايران بيش از 170 گونه لاله به طور طبيعي رشد و نمو مي‌كند، حال آنكه هلند به سرزمين لاله‌ها مشهور است. ارتفاعات لرستان و بختیاری و بخش‌هایی از مناطق همجوار این دو استان عمده ترین رویشگاه لاله‌های واژگون هستنددر کنار دیدن این لاله‌های بی‌مانند، سرچشمه زیبا با درختان کهنسال تناور و عسل بسیار گوارا و سودمند خوانسار را فراموش نکنید.


لاله‌های واژگون یکی از ۱۲ هزار گونه گیاهی شناسایی شده در کشور است که زیباییی آنها نفس را در سینه حبس کرده و کمتر کسی است که آرزوی دیدن آنها را در آغازین فصل سال نداشته باشد.
بیش از ۱۵ درصد گونه‌های گیاهی ایران منحصر به فرد بوده و به عبارت دیگر در هیچ کجای دنیا به صورت طبیعی رشد و نمو نمی‌کنند.
لاله‌های واژگون نیز یکی از گیاهان مشهور ایران است که موسم گل‌دهی و جلوه‌گری آن فرا رسیده است.
در میان لاله‌های ایران، لاله واژگون از شهرت و زیبایی منحصر بفردی برخوردار است و همه ساله عده‌ای برای تماشای این جلوه طبیعی کم نظیر راهی دامنه های زاگرس می‌شوند
گلستان کوه در خوانسار، ارتفاعات اشترانکوه لرستان و کوه‌های صمصامی در چهار محال و بختیاری بیشترین انبوهی از این گلها را در خود جای داده اند
این گل در ارتفاع ۱۵۰۰ متر بالا پراکنش دارد و تحت تاثیر دمای هوا از اوایل بهار در نواحی شمالی زاگرس و در نزدیکی خوانسار شروع به شکوفایی می‌کند و در مناطق جنوبی در اواسط تابستان به گل می‌نشیند
لاله واژگون که با نامهای لاله سرنگون و اشک مریم نیز شناخته می‌شود، ۱۲۰ سانتیمتر از سطح زمین ارتفاع دارد
این گیاه با گلهای زنگوله‌ای درشت به رنگ نارنجی مایل به قرمز به طرز زیبایی از داخل بانوشگاه‌های سیاه رنگ روی زمینه سفید آرایش یافته‌اند.
این گل سازگاری زیادی با دامنه های سنگلاخی و صخره‌ای دارد و در صورت عدم تخریب به واسطه دام و انسان حتی ۱۰ هزار شاخه از آن را در یک دشت می‌توان مشاهده کرد
چرای احشام، تخریب زیستگاه برای ایجاد اراضی کشاورزی، برداشت مستقیم این گیاه و عرضه به بازار مهم‌ترین عوامل تهدید لاله های واژگون است
این گیاه نخستین بار در سال ۱۵۷۶ میلادی به وسیله جهانگردان اروپایی از ایران به اتریش برده شد و در باغهای افراد ثروتمند پرورش یافت
شیوه پرورش لاله واژگون در باغها و گلخانه‌ها در سطح وسیعی از اروپا رواج دارد در حالی که این گل در فلات ایران به طور طبیعی رشد و نمو می‌کند و این مساله ضرورت حفاظت این گونه گیاهی در ایران را بیش از پیش می‌کند
برخی محققان معتقدند، گل لاله ابتدا از ایران به قسطنطنیه برده شد و بوس بکیوس سفیر امپراتور روم بذر لاله را از قسطنطنیه به وین انتقال داد. پس از آن اروپاییان با این گل زیبا آشنا شدند و از قرن ۱۹ میلادی کشت آن در هلند نیز رواج یافت
نکته جالب توجه اینکه در ایران بیش از ۱۷۰ گونه لاله به طور طبیعی رشد و نمو می‌کند، حال آنکه هلند به سرزمین لاله‌ها مشهور است.

اثر طبیعی و ملی سرو سیرچ

سيرچ يکى از چهار آبادى بزرگ بخش شهداد است که در ناحيهٔ خوش آب و هواى کوهستانى بر سر راه شهداد - کرمان قرار گرفته است. فاصلهٔ آن تا شهر کرمان ۸۰ کيلومتر و تا مرکز بخش شهداد ۲۵ کيلومتر است. سيرچ از قديم محل ييلاق بخش گرمسيرى و کويرى شهداد و آبادي هاى تابعهٔ آن بوده و بهارستان نام داشت. ييلاق مذکور در ارتفاع ۱۵۵۰ مترى در درهٔ رودى به همين نام قرار دارد و جمعيت آن در تابستان به علت موقعيت تفرجگاهى به بيش از ده هزار نفر مي رسد. سيرچ چشم اندازى زيبا، پوشيده از توده هاى انبوه درختان دارد. در مرکز سيرچ چندين درخت کهنسال سرو و چنار نيز وجود دارد." ولي يكي از اين درختان بسيار كهنسال است. سيرچ زادگاه نويسنده مشهور هوشنگ مرادي كرماني است و خانه اي كه اين نويسنده شهير در آن بزرگ شده است در مجاورت همين درخت كهنسال است.دره سيرچ نيز در روز سيزده بدر پذيراي اهالي كرمان است. كمي آنطرف تر شهداد قرار دارد و ديدن كلوت هاي شهداد، قلعه شفيع آباد، آسياب (دو قلو) شهداد و شهر كوتوله ها براي كوهنوردان جذابيت خاصي دارد.

اثر طبيعي و ملي گنبدهاي نمكي خرسين

غار خرسین یکی از معدود غارهای نمکی بکر و دست نخورده‌ي استان هرمزگان می‌باشد. این غار در بخش سیاهو درشمال شرقی و در فاصله ٨٠ کیلومتری مرکز استان واقع است. محیط کوه غالبا" از سنگهای ناپایدار و نمکی تشکیل شده است از اینرو پیشروی در این غار باید با احتیاط کامل انجام شود. ارتفاع دهانه غار ٣ متر، عرض دهانه ٤ متر و طول غار ١٧٨ متر می‌باشد.پس از طی چند متر وارد تالاری می‌شوید که در واقع بزرگترین و تنها تالار این غار است. پس از حدود ١٠ متر پیشروی در تالار به یک حفره و یا به اصطلاح گربه رو واقع در سمت چپ تالار می‌رسید که شما را وارد راهروی اصلی غار می‌کند.این راهرو بدون داشتن راههای فرعی و گمراه کننده تا طول ١٧٠ متری داخل غار پیش مي‌رود‌. در هنگام ورود به راهرو بسادگی متوجه شیب غار می‌شوید و این شیب بطرف بالا تا رسیدن به انتهای غار ادامه می‌یابد. به طور متوسط ارتفاع این راهرو تا پایان غار ٣ متر و عرض آن نیز در عریض ترین قسمتها بين 5 تا ١٠ متر است. در طول مسیر چند گربه رو و راهروی کوتاه و تنگ وجود دارد که پیشروی را قدری کند می‌کند. در طول مسیر قندیل‌های نمکی متعددی دیده می شوند که جزء جدا ناشدنی این غار زیبا و بکر هستند. لازم به ذکر است جریان آب شوری در غار وجود دارد که با توجه به شیب غار در فصل زمستان و بارش های شدید دارای سرعت نسبتا" زیادی به سمت خارج غار می‌باشد. پس از ١ساعت غار نوردی به انتهای غار می‌رسید. بهترین فصل برای بازدید از غار اوایل بهار و تابستان است که میزان بارندگی کم می‌باشد. به علت ریزشی و ناپایدار بودن دیواره های غار و بطور کلی محیط این کوه بازدید از غار در فصل هایی که با بارش شدید همراه می‌شود به هیچوجه توصیه نمی‌شود. از آنجائیکه آب آشامیدنی در داخل و همچنین در نزدیکی غار در دسترس نیست می‌بایست از قبل پیش بینی های لازم بعمل آید و نکات ایمنی را در خصوص غارها رعایت کنید.در سرتاسر مسیر غار قندیل ها و گنبد های نمکی وجود دارند و در میانه غار آبشار نمکی به ارتفاع 12 متر قابل رویت است. در قسمتهایی از مسیر شیب زیاد و پوشیده بودن مسیر از نمک با جریان داشتن آب از زیر پوشش نمکی پیشروی را قدری مشکل می‌کند.

اثر طبیعی ملی قلل سه گانه علم کوه- سیاه کمان- تخت سلیمان
















این اثر با مساحتی بالغ بر 4077 هکتار طی مصوبه شماره 222 مورخ 21/3/81 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.

موقعیت جغرافیایی:

این اثر با 4035678 تا 4019467 عرض جغرافیایی و 500859 تا 492151طول جغرافیایی در20 کیلومتری جنوب غربی شهر کلاردشت و در استان مازندران واقع

گردیده است.

ویژگیهای منطقه:

قله علم كوه به سبب برخورداري از قابليت هاي مناسب كوهنوردي نظير قله هاي مرتفع متعدد و يخچالها و ديواره هاي صعب العبور و چشم اندازهاي بي نظير، هر ساله

پذيراي هزاران گردشگر طبيعي، كوهنوردان و صخره نوردان از سراسر كشور و ساير نقاط جهان مي باشد. از گونه های جانوری میتوان از كل و بز، خرس قهوه اي،

پلنگ، گرگ، شغال، روباه، كبك دري و معمولي و از گونه های گیاهی میتوان از ارس خزنده، گياهان بالشتكي نظير كلاه ميرحسن، چوبك و گون نام برد.

عوامل تهدید کننده منطقه:

بهره برداريهاي معدني (توسط شركت مترو) و همچنین چرای بی رویه دام از مهمترین عوامل تهدید کننده منطقه محسوب میگردد.
علم كوه:





این اثر با مساحتی بالغ بر 4077 هکتار طی مصوبه شماره 222 مورخ 21/3/81 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست. موقعیت جغرافیایی: این اثر با 4035678 تا 4019467 عرض جغرافیایی و 500859 تا 492151طول جغرافیایی در20 کیلومتری جنوب غربی شهر کلاردشت و در استان مازندران واقع گردیده است.ویژگیهای منطقه: قله علم كوه به سبب برخورداري از قابليت هاي مناسب كوهنوردي نظير قله هاي مرتفع متعدد و يخچالها و ديواره هاي صعب العبور و چشم اندازهاي بي نظير، هر ساله پذيراي هزاران گردشگر طبيعي، كوهنوردان و صخره نوردان از سراسر كشور و ساير نقاط جهان مي باشد. از گونه های جانوری میتوان از كل و بز، خرس قهوه اي، پلنگ، گرگ، شغال، روباه، كبك دري و معمولي و از گونه های گیاهی میتوان از ارس خزنده، گياهان بالشتكي نظير كلاه ميرحسن، چوبك و گون نام برد.
منطقه تخت سلیمان ( علم کوه ) واقع در سلسله جبال البرز و قسمت بزرگی از آن تحت عنوان البرز فزبی محسوب می گردد این ناحیه بزرگ کوهستانی با داشتن حدود تقریبی 200 قله بالای 4000 متر از شمال به سواحل دریای مازندران و از غرب به دره رودخاه کرج چالوس از شرق به منطقه الموت و سه هزار و از جنوب به منطقه طالقان محدود می گردد . مسیر صعود : برای صعود به قله اصلی علم کوه مناسبترین وساده ترین مسیر از طریق مرزن آباد به کلاردشت بخش حسن کیف و آبادی رودبارک می باشد از رودبارک رو به جنوب با وسیله نقلیه کمک دار می توان تا ونداربن و از این نقطه به تنگ گلو و حصار چال می توان رسید از ابتدای تنگ گلو تا مرکز حصار چال بطور متوسط به 3 ساعت زمان نیاز است و از حصار چال از یال شرقی موسوم به مرجیکش می توان بین 4 تا 5 ساعت به قله علم کوه صعود کرد .آب و هوا : پائیز و زمستان علم کوه مواجه با برف بسیار سنگین و طوفان و بوران و ریزش متوالی بهمن های سنگین همراه است بهار هر سال نیز این وضعیت ادامه دارد و در تابستان هوا معتدل تر می باشد با د غالب از جناح غربی و از منطقه سه هزار بر ناحیه می وزد و آب مصرفی در سرچشمه های متعدد آن بوفور یافت می گردد منطقه علم کوه چون سبلان دارای یخچال های بزرگ دائمی است که از هر سوی آنرا در بر گرفته اند .

اثر طبیعی و ملی چشمه گل فشان پیرگل

گل ا فشان پیرگل در یک هزار و ۳۰۰ کیلومتری خاش با ارتفاع یک هزار و ۶۵۳ متر بین حصار کوه های تفتان نمونه ای بی بدیل از آفرینش را در این منطقه به نمایش می گذارد.گل ا فشان ها پدیده جالب و مهیجی هستند که با جزر و مد دریا از دل زمین گل به بیرون پرتاب می کنند. گستره ای ۳ هکتاری پوشیده در لفافه گل های رس و مارن، بدون هیچ گیاه و سبزی در اطراف، منحصر و تک افتاده در نزدیکی ساحل دریای آزاد، منظره ای زیبا از عارضه جغرافیایی به نمایش گذاشته است. پیرگل نام گل ا فشان مشهور خاش است. خاک حاشیه اش که ترک برداشته و خشک و نیمه خشک، تکه تکه شده، با رنگی شبیه خاک کائولین (خاک زرد) جلایی زیبا به فضای بین کوه های سپیدپوش تفتان داده است.حسین عسگری، کارشناس اداره کل محیط زیست سیستان و بلوچستان درباره گل افشان پیرگل می گوید: «در منطقه کوهستانی تفتان گل ا فشانی به ارتفاع ۱۶۵۳ متر از سطح دریا قد برافراشته و هیچ گیاه جانوری در ۳ هکتاری آن به چشم نمی خورد. این جاذبه طبیعی در دنیا نظیر ندارد و برای تماشای این پدیده می توان از هر جای از دنیا گردشگر جذب کرد.» خاش که حاوی حیات وحش جذابی است، هنوز برای جذب گردشگر شناسانده و سرمایه گذاری نشده است. گل ا فشان پیرگل در ۹۰-۸۰ کیلومتری جنوب خاش واقع شده و در ارتفاعات کوه های تفتان می توان حیواناتی نظیر: کل و بز، قوچ و میش و هوبره - گونه در معرض خطر انقراض - و پلنگ را دید. پرندگان مهاجر نیز برای گذران زمستان در فصل سرد به سواحل جنوبی خاش می آیند. مرغابی ها، خوتکا و سرسبز از جمله این مهاجرانند. مهاجران سرزمینی که متوسط دمای سالانه اش به ۲۹‎/۹ درجه سانتی گراد می رسد و از پایتخت ۱۸۱۱ کیلومتر فاصله دارد.تعداد سوراخ های استخراج گل در پیرگل به ۱۵ عدد می رسد که بلندترین آن بیش از بقیه از خود گل تراوش می کند. گل های ساحلی که با بالا و پایین رفتن آفتاب از دهانه های پیرگل بیرون می زندگل فشان ها پدیده ای طبیعی وهمانند آتشفشان هستند كه به صورت تپه ای مخروطی بوده و به جای گدازه، از دهانه آن گاز همراه با گل خارج می شود. این عارضه عمدتا در دشتها و جلگه های مشرف بر دریا دیده می شود و اغلب آنها در فاصله كمی از دریا (حداكثر ۱۵ تا ۲۰ كیلومتر) استقرار یافته اند. این پدیده ها به صورت تپه های مخروطی قرینه وگاه بی قرینه هستند كه حداكثر ارتفاع آنها به ۳۰ تا ۵۰ متر می رسد. مخروطهای مذكور گاه به صورت انفرادی و در برخی مناطق با یك یا چند مخروط كوچكتر و فرعی همراه هستند. درحال حاضر برخی از گل فشانهای ایران خاموش و یا غیرفعال هستند و برخی دیگر فعال بوده و دارای فعالیت متناوبی هستند. در فصول بارندگی، فعالیت آنها بیشتر می شود، اما گل آنها رقیق تر وسیال تر بوده و به صورت سرریز جاری می شود. در فصول خشك تر فعالیت آنها كمتر است و در عوض گل غلیظ تر و به حالت انفجاری تر بیرون می ریزد. در قله این مخروطها و داخل كراتر آنها، دهانه های متعددی با قطر چند سانتی متر وجود دارد كه به طور متناوب ازآنها گل خاكستری یا كمی متمایل به سبز خارج شده و به سوی دامنه ها سرازیر می گردد. تناوب بیرون ریزی و فوران گل ها در طی زمان، یك ساختمان چند لایه ای را در مخروط ها و زمینهای مجاور پدیده آورده است. این لایه ها دارای ساختمان فلسی یا پولكی هستند و با یكدیگر همپوشی دارند. به گونه ای كه جدیدترین لایه در رو، و در راس مخروط قرار گرفته و قدیمی ترین لایه نیز به رنگ روشن است. همچنین گاهی جریان گل غلیظ در دامنه مخروط نقوش مینیاتوری همانند گچ بریهای قرنیز شكل را پدید می آورد.با گذشت زمان و فرا رسیدن مرحله پیری گل فشان، فاصله و تناوب فعالیت های آن كمتر می شود و غلظت گل آن افزا یش می یابد. در نتیجه گسترش افقی مخروط كاهش یافته و به ارتفاع آن افزوده می شود. از آن پس زمان خاموشی ومرگ گل فشان فرا می رسد و فرسایش برآن غالب می گردد. عمل فرسایش در برخی موارد منجر به محو كامل گل فشان می گردد و اثری از آن بر جای نمی گذارد.اهالی محل در مورد این پدیده چندین باور را مطرح می كنند وبر اساس اعتقادات خود نامهایی را نیز برای گل فشان به كار می برند. به نظر آنها گل فشان پدیده ای طبیعی است كه با دریا در ارتباط بوده و به هنگام بالا آمدن آب دریا (مد) به ویژه در فصل تابستان، فعالیت آن به حداكثر می رسد، از این رو به آن ناف زمین یا ناف دریا نیز می گویند. عده ای بر این باورند كه فعالیت این پدیده به كشش و جاذبه اجرام سماوی به خصوص ماه وابسته است. بر این اساس معتقدند كه فعالیت آن در ابتدای ماه و نیمه ماه قمری (ماه نو، بدر) بیشتر می شود.

اثر طبیعی و ملی سرو هرزويل

اثر طبیعی و ملی سرو هرزويل

اثر طبیعی ملی سرو هرزویل با مساحتی بالغ بر625/0 هکتار در سال 1366طی مصوبه شماره 113 مورخ 20/6/66 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.موقعیت جغرافیایی: این اثر با مختصات 4066947 عرض جغرافیایی و 360720 طول جغرافیایی در استان گیلان واقع گردیده است.ویژگیهای منطقه: این اثر کهنسال که نامش در سفرنامه ناصر خسرو هم آمده است دارای قطر یقه و ارتفاعی برابر با 3/4 و 25 متر ودر ارتفاع 600 متری از سطح دریا ودر روستای هرزویل شهرستان رودبار واقع گردیده است.شکوه و عظمت این درخت و باورهای مذهبی جامعه؛زمینه بازدید مردم را از این اثر با ارزش فراهم آورده است.

اثر طبيعي ملي سرو هرزويل در استان گيلان و در محدوده شهر منجيل و در عرض شمالي 50/36 و 10/50 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن در حدود 0.625 هكتار مي باشد.

در دل روستاي هرزويل منجيل، سروي به يادگار مانده كه به‌دليل قامت برافراشته و قدمت طولاني‌اش مورد توجه است. سرو كهنسال هرزويل كه در سال 1362 توسط شوراي عالي محيط زيست به‌عنوان يك اثر طبيعي ملي ثبت شده، در نزديكي منجيل در دامنه‌ي كوه‌هاي شمالي جاده‌ي رشت - تهران كه سرسبز از درختان زيتون و رزبين است، پابر جاست.سروهرزويل درختى كهنسال با ارتفاع ۳۰متر و قطر تنه چهارمتر، به روايات مختلف از ۱۰۰۰ تا۳۰۰۰سال است كه در خاك شهرك تاريخى هرزويل ريشه دوانده است. حتى ناصرخسرو قباديانى در سفرنامه اش از درخت سرو زيبا و كهنسالى در منطقه هرزويل ياد مى كند.
عوامل تهدید کننده:

از مهمترین عوامل تهدید کننده میتوان به تغییرات فیزیکی انجام پذیرفته در محدوده اثر که بصورت بتون ریزی میباشد و همچنین اعتقادات مذهبی اهالی در قالب کوبیدن

سکه و بستن پارچه نام برد.

اثر طبيعي و ملي فسيل هاي مراغه

فسيل هاي منطقه فسیلی مراغه قدمت هفت میلیون ساله این منطقه را به عنوان نخستین اثر ملی، طبیعی و فسیلی ایران بازگو می کنند.این منطقه یکی از غنی‌ترین مناطق سنگواره‌ای جهان بوده و در آخرین مطالعات صورت گرفته فسیل های اجداد ماموت، زرافه و آهو در این منطقه کشف شده است. لایه‌های فسیلی موجود در مراغه مربوط به اواخر دوران نوزیستی زمین‌شناسی یعنی چهار تا هفت میلیون سال قبل هستند که با انجام کاوش های علمی می توان اطلاعات بسیار دقیقی را از زندگی جانوران غول‌پیکر در این منطقه به دست آورد. منطقه فسیلی مراغه به دلیل دارا بودن فسیل ماستادون و ماموت‌ها (سنگواره‌های پیش از تاریخ) دارای شهرت جهانی بوده و هم اکنون مورد حفاظت ویژه سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد. منطقه فسیلی مراغه به عنوان نخستین اثر ملی، طبیعی و فسیلی ایران از بالاترین رده‌های حفاظتی سازمان محیط زیست است. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی این منطقه در شورای عالی حفاظت محیط زیست ایران به عنوان اثر ملی و طبیعی به تصویب رسیده است.در حدود یک قرن پیش استخوان‌های منطقه فسیلی مراغه را به بقایای آدم های قوی‌هیکل، آدم‌های شاخدار، اسب شاخدار و دیو نسبت می دادند. مطالعات انجام شده طی یک قرن اخیر توسط حفاران و مکتشفان داخلی و خارجی نشان داد که در این منطقه فسیل های مهره داران نیز وجود دارد.«بهشت فسیلی مراغه» عنوانی است که از سوی فسیل‌شناسان به این منطقه داده شده است. فسیل‌های مهره‌دار مراغه از مدت‌ها پیش نظر زمین شناسان را به خود جلب کرده و از همین رو محققان زیادی از روسیه، آمریکا، فرانسه و ژاپن در این ناحیه کار کرده‌اند، به گونه‌ای که بخشی از نمونه‌های فسیلی در موزه‌های تاریخ طبیعی وین، پاریس، لندن و لس‌آنجلس در معرض نمایش قرار دارند.سازمان محیط زیست نیز نظر به اهمیت این منطقه برنامه‌هایی چون ادامه مطالعات جامع دیرین‌شناسی، شروع عملیات اجرایی و ساختمانی مرکز تحقیقات و موزه فسیل شناسی و ایجاد اولین موزه صحرایی (field museum) را آغاز کرده است. نماینده موزه تاریخ طبیعی تهران در مراغه به ایسنا می‌گوید: با توجه به اهمیت این منطقه در فسیل شناسی در نظر داریم تا در قالب یک طرح بزرگ، ژئوتوریسم این منطقه را احیا کنیم، به ویژه در غارهایی چون غار کبوتر که از اعجوبه‌های آفرینش محسوب می‌شوند.منطقه فسیلی مراغه به عنوان اولین اثر ملی-طبیعی فسیلی به مساحت ۱۰۲۶ هکتار ثبت شده و بالاترین رده حفاظتی را اخذ کرده است. اکنون دانشگاه تبریز سرپرستی پروژه کاوش و تحقیقات منطقه فسیلی مراغه را به عهده داشته و تاکنون بقایای ارزشمندی از این ناحیه کشف شده است.در خصوص نگهداری این آثار اولین موزه دیرینه شناسی و سنگواره ایران به مساحت ۵ هزار متر مربع در مراغه احداث می‌شود تا آثار مکشوفه در آن نگهداری شوند. هم چنین قرار است تا آثاری که قبل از انقلاب توسط آمریکایی‌ها برای مرمّت از ایران خارج شده، طبق رای دادگاه لاهه به ایران عودت داده شده و در این موزه به نمایش درآیند

اثر طبیعی و ملی دهلران

اثرطبيعي در شهرستان دهلران بين 20/47 الي 17/37 طول شرقي و 43/32 الي 41/32 عرض شمالي واقع شده است . مساحت آن در حدود 1483 هكتار است. اثر طبيعي ملي دهلران به دليل خصوصيات ويژه و منحصر بفرد ( چشمه قير , آب گرم ,‌ غار خفاش ) و همچنين زيستگاه منحصر بفرد گونه حمايت شده خفاش مورد حفاظت و كنترل اداره كل حفاظت محيط زيست ايلام قرار گرفته است. پستانداران : خفاش و زيستگاه آن غار خفاش يكي از آثار سه گانه دهلران مي باشد.
چشمه‌هاي قير دهلران: اين چشمه‌ها در شمال شرقي دهلران و به فاصله تقريبي 7 كيلومتري از آن در نزديكي ساختمان مخروبه‌ي شركت نفت ودر منطقه‌اي دشتي در پاي دامنه‌ي سياه كوه واقع شده است.از اين چشمه‌ها قير به صورت روان همراه با آب از زمين مي‌جوشد و پس ازبه هم آميختن حوضچه‌ي طبيعي سياه‌رنگي تشكيل مي‌دهد واز طريق يك راه خروجي از حوضچه جدا ميشود.آب خروجي از چشمه‌ي مركزي سرد بوده واز چشمه اي كه در فاصله‌ي 700متري از چشمه‌ي اصلي قرار دارد آب گرم گوگرد دار مي‌جوشد.اين چشمه‌ها آبباريكه‌اي را به وجود مي‌آورندكه قير سيال را با خود حمل مي كنند،به نحوي كه نواحي اطراف اين چشمه‌ها انباشته از قير است.آب چشمه‌ها لكه هاي سبزي را دردل دشت مجاور سياه كوه به وجود آورده‌اند كه نشان از وجود منابع آبي مذكور دارد. چشمه ي مركزي داراي قطري معادل 9متر وعمق تقريبي 50 سانتي متر مي‌باشدكه بسته به تغييرات آب وهوايي قطر حوضچه تغيير پيدا مي‌كند. ارتفاع اين اثر طبيعي از سطح درياي آزاد 240متر مي‌باشد.
چشمه هاي آبگرم دهلران:چشمه هاي آبگرم با خواص درماني و گوگردي در فاصله 3 کيلومتري از شهر دهلران در دامنه کوه سياهکوه ونزديک به غارخفاش قراردارد. اين چشمه آبگرم با دماي حدود 50 درجه سانتيگراد داراي چشمه هاي بهداشتي آبگرم و استخرهاي لجن درماني بوده که از اهميت درماني خاصي برخورداراست.آب اين چشمه ها در طول روز با توجه به انعکاس نورخورشيد به صورت هفت رنگ خودرانشان مي دهد. از خواص درماني اين چشمه براي رماتيسم، حساسيت، دمل، زخمها وهمچنين شکستگي استخوان و کوفتگي بسيارموثراست. اما کساني که دچار ناراحتي هاي قلبي هستند به علت گوگرد زياد در منطقه بايد ازچشمه استفاده نکنند هم اکنون شهرداري تاسيساتي در آنجا احداث نموده است که به خصوص در ايام بهار و زمستان مورد استفاده قرارمي گيرد اين چشمه هاي آبگرم به صورت رودخانه در پايين دشت سرد شده و به نام سرگرو يا سرگراب براي مصارف کشاورزي و گوسفندان استفاده مي شود و حتي اين تغيير رنگ روزانه آب گرم به صورت يک ضرب المثل محلي در آمده که مي گويند افرادي که داراي ماهيت نيستند مانند آب گرم دهلران هستي که روزانه به چند رنگ تغييرمي کند هنوز بررسي علمي و فراگيري درباره آن انجام نشده وهم اکنون حمامي ازسوي شهرداري دهلران احداث گرديده ولي با توجه به اين که با روش هاي علمي انجام نگرديده درحال فرسوده شدن به علت گوگرد زياد است. بيشتراوقات به ويژه در هواي معتدل بوي گوگردي اين چشمه ها فضاي شهر را در برمي گيرد و جريان اين آب درجنوب غربي دهلران منطقه شوره زاري را به وجود آورده که پوشيده ازگياهان گزاست.اين منطقه درسايت گردشگري شهرستان دهلران قراردارد، حتي گل ها و گياهان منطقه در سايت مربوطه ازشهرستان دهلران تااطراف چشمه هاي آبگرم از اهميت خاصي با توجه به وجود آبگرم برخوردار است. اين چشمه ها داراي آبي است که با خواص گوگردي از دل زمين مي جوشد ودر مسير رودخانه نيز آب معدني جريان دارد. سالانه خصوصا در ايام نوروز و زمستان هزاران نفر از اطراف و اکناف و شهرستان ها و استان هاي همجوار منطقه را مورد بازديد قرار مي دهند. در چند سال گذشته هم با تجهيز آن و سروسامان گرفتن اين آبگرم در جذب گردش هر چند اندک اقداماتي مثبت انجام گرفته است. نياز است دولت به کمک سرمايه گذاران خصوصي ومشتاق و در جهت ايجاد تاسيسات و امکانات رفاهي و تفريحي جهت جذب توريسم خارجي وداخلي ونزديکي به کشورعراق ازآن استفاده متناسب شود.

غارخفاشغارخفاش يکي ازپديده هاي نادر طبيعي کشور و حتي در بين کشورهاي منطقه استکه حدود 1 کيلومتر از چشمه هاي آبگرم فاصله دارد.اين غار طبيعي که حدود 265 متر طول دارد و داراي استالاکيت ها و استالاکميت هاي فراواني است در اين غار ده ها گونه ازخفاش دمدار، خفاش بال پهن وجود دارد ونکته قابل توجه در اين غار دو چيز است که بسيارحائز اهميت است.الف: فراواني خفاش دراين غار که تعداد آنها به ده ها هزارمي رسد. اين خفاش ها در هنگام غروب از اين غار به صورت دسته هاي بزرگ خارج شده و در اين هنگام فضاي جالبي رابه وجود مي آورند اين خفاش ها مسافتي 3 کيلومتري تا شهر را طي مي کنند و در سال هاي قبل که خانه ها اکثرا گلي و زياد نبوده در بعضي خانه هاي قديمي مي ماندند اما هم اکنون بعد از طي مساحت زيادبه غاربرمي گردند.ب: وجود لايه هاي فضله حيواني ناشي ازفضولات خفاش ها که در طول دوران تاريخي که مجموعا روي هم انباشته شده است. البته اين نوع فضله به عنوان قوي ترين کود حيواني در زراعت کشاورزي و ساير موارد مورد توجه قرار گرفته است و مشهور است که در تپه هاي تاريخي علي کش و محمدجعفرکه توسط هيات باستان شناسي در سال هاي قبل از انقلاب مورد کاوش واقع شده است از اين فضله در بخش کشاورزي استفاده شده است و در تاريخ آمده است که دهلران درکنارتپه علي کش اولين مهد تمدن کشاورزي درغرب فلات ايران است. اين غار به عنوان يکي از غارهاي مهم ودست نخورده جهان به عنوان اولين غارخفاش و مورد توجه گردشگران و محققان ودانشمندان قرارداشته است. اين غار در سه کيلومتري شمال شرقي شهر دهلران در دامنه کوهي مشرف به دره و چشمه هاي آب گرم دهلران واقع شده است. اين غار به علت زندگي ميليون ها خفاش درداخل آن، به غار خفاش معروف شده است. خفاش هاي آن از نوع دم دار و بزرگ هستند. اين غار دهليزهاي وسيعي دارد که عمق بعضي از قسمت هاي آن به 400 متر مي رسد. غار خفاش دهلران يکي از غارهاي تاريخي عصر غارنشيني است که بعدها به زيستگاه خفاش تبديل شده است. موضوع مورد توجه اين غار وجود توده عظيم و ضخيم فضله خفاش در کف غار است که طي هزاران سال پديد آمده است و کشاورزان از آن براي تقويت زمين هاي زراعي استفاده مي کنند. غار خفاش در فهرست آثار ملي ثبت شده و مورد حفاظت و مراقبت است.

اثر طبیعی و ملی خشكه داران

اثر طبیعی ملی خشکه داران با مساحتی بالغ بر254 هکتار در سال 1354طی مصوبه شماره 116 مورخ21/5/54 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.موقعیت جغرافیایی: اثر طبیعی ملی خشکه داران با 4063284 تا 4066056عرض جغرافیایی و 505085 تا 506585 طول جغرافیایی در استان مازندران واقع گردیده است.ویژگیهای منطقه:این اثر در ارتفاع متوسط 22- متر از سطح دریا واقع و متوسط دما و بارندگی سالیانه 16 درجه سانتیگراد و 1100 میلیمترمیباشد به همین دلیل این منطقه دارای اقلیم خیلی مرطوب معتدل میباشد.ضمنا بخشهایی از این منطقه حالت تالابی دارد و از مناطق مهم لانه سازی و جوجه آوری بسیاری از پرندگان نیز به شمار می آید.پوشش جنگلی منطقه از گونه های توسکای قشلاقی، سفید پلت، اوجا، انجیلی، شمشاد، انار وحشی، ازگیل، ولیک، لرگ، آلوچه و تمشک تشکیل شده است و از گونه های مهم جانوری میتوان از: گراز، گرگ، شغال، روباه معمولی، حواصیل شب، حواصیل خاکستری، قرقاول، باکلان بزرگ، اگرت سفید، توکا، ابیا، بوتیمار کوچک و انواع پرندگان شکاری نام برد.


اثر طبيعي ملي خشكه داران در استان مازندران و بين 43/36 الي 44/36عرض شمالي و 04/51 الي 03/51 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن در حدود 254 هكتارمي باشد. پوشش گياهي: انار ,‌ ازگيل ,‌سرخ وليك , سياه وليك ,‌آلوچه جنگلي و تمشك , آقطي , سفيد پلت و توسكا, لرك ,‌ انجيلي ,‌‌اوجا, ليلكي, توسكا ييلاقي و درختچه هاي شمشاد پرندگان : انواع حواصيل.دركيلومتر 30 محور تنكابن به چالوس به بعد از شهر عباس آباد و قبل از سلمانشهر دركنار جاده واقع شده و تنها 120 متر باد ريا فاصله دارد. اين منطقه حفاظت شده به عنوان تنها جنگل جلگه اي و بكر و از آخرين بازمانده هاي اكوسيستم هاي جنگلي جلگه اي شمال ايران با مساحت تقريبي 2600000 مترمربع مساحت بشمارمي رود.انواع مختلف گونه هاي جانوري و گياهي مانند توسكا از نوع كرك كه در ايران رو به انقراض است سه قلو انجيلي ،‌انار ، ممرز، بلوط ،‌ليلكي يا كرات خرمندي ،‌لرگ ،‌ملج ،‌انوع مهم شمشاد ،‌ازگيل جنكلي و ياس وحشي مي باشد گونه هاي متنوع و فراوان جانوري نيز از قديم در قديم در آن مي زيستند و درحال حاضر زيستگاه حيوانات وحشي نظير شغال ،‌گرگ ،‌خوك ،‌گربه وحشي و پرندگاني مثل حواصيل خاكستري ،‌قره ،‌غاز ،مرغابيها ،‌دارغاز باكلان ،‌اگوت بزرگ و كوچك مي باشد.خشكه داران با شرايط مذكور و برخورداري از ساحل زيباي درياي خزر و مجاورت با شهرهاي توريستي و امكانات اقامتي و پذيرايي از جمله بهترين مناطق براي اجراي تور مي باشد درحاشيه اين منطقه نيز يك موزه تاريخي طبيعي ايجاد شده كه مجموعه تاكسيدرمي از حيوانات وحش شمال ايران را به نمايش گذارده و همواره مورد استقابل محققان و دانش پژوهان است با هماهنگي اداره محيط زيست مي توان از اين جاذبه بازديد كرد .

اثر طبیعی ملی خشکه داران:
اثر طبیعی ملی خشکه داران با مساحتی بالغ بر254 هکتار در سال 1354طی مصوبه شماره 116 مورخ21/5/54 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.
موقعیت جغرافیایی:
اثر طبیعی ملی خشکه داران با 4063284 تا 4066056عرض جغرافیایی و 505085 تا 506585 طول جغرافیایی در استان مازندران واقع گردیده است.
ویژگیهای منطقه:
این اثر در ارتفاع متوسط 22- متر از سطح دریا واقع و متوسط دما و بارندگی سالیانه 16 درجه سانتیگراد و 1100 میلیمترمیباشد به همین دلیل این منطقه دارای اقلیم خیلی مرطوب معتدل میباشد.ضمنا بخشهایی از این منطقه حالت تالابی دارد و از مناطق مهم لانه سازی و جوجه آوری بسیاری از پرندگان نیز به شمار می آید.
پوشش جنگلی منطقه از گونه های توسکای قشلاقی، سفید پلت، اوجا، انجیلی، شمشاد، انار وحشی، ازگیل، ولیک، لرگ، آلوچه و تمشک تشکیل شده است و از گونه های مهم جانوری میتوان از: گراز، گرگ، شغال، روباه معمولی، حواصیل شب، حواصیل خاکستری، قرقاول، باکلان بزرگ، اگرت سفید، توکا، ابیا، بوتیمار کوچک و انواع پرندگان شکاری نام برد.
عوامل تهدید کننده:
تغییر کاربری اراضی زراعی اطراف اثر؛ وجود مستثنیات دانشگاه ابوریحان در داخل اثر؛ خط فشار قوی انتقال نیرو؛ تغییرات در سطح آبهای زیر زمینی از مهمترین عوامل تهدید این اثر محسوب میگردد.

اثر طبیعی و ملی قله تفتان











اثر طبیعی ملی تفتان با مساحتی بالغ بر 218 هکتار در سال 1381 طی مصوبه شماره 224 مورخ 21/3/81 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.موقعیت جغراقیایی : این اثر با 3164342 تا 3166636 عرض جغرافیایی و 316204 تا 318168 طول جغرافیایی در استان سیستان و بلوچستان واقع گردیده است.ویژگیهای منطقه:
رشته کوه تفتان به طول 12 کیلو متر و دارای قله های متعدد میباشد. سه دهانه اتشفشانی نیمه فعال که از دهانه های آن بخار؛ گازهای گوگردی دائماً در حال تصاعد می باشد چشم انداز خیره کننده ای را بوجود آورده است. گوگردی بودن منطقه از پیدایش شرایط زیستی گیاهی و جانوری ممانعت بوجود آورده است.این اثر مورد احترام اهالی منطقه بوده وکوهنوردان زیادی را همه ساله به سوی خود جلب مینماید

تفتان قله اي با ارتفاع 4050 متر در 150 كيلومتري زاهدان واقع است اين كوه آتشفشاني نيمه فعال است كه همچنان گاز گوگرد از آن خارج ميشود .
تفتان از چهار مسیر صعود میشود غربی مسیر پناهگاه . شرقی روستایی ترشاب . شمالی روستایی تمین . شمال شرقی دو راهی سنگان و روستایی خنجکماده خروجی از قله در صورتی که با آب مخلوط شود تولید اسید سولفوریک میکند so4h2 که ماده بسار خطرناکی است که به تیز آب سلطانی هم معروف استگیاه خاص منطقه بادام تلخ . پونه. درمنه . آویشن خار گلک و گرمونه که برای دل درد بسیار مفید است و تقریبا تمام ارتفاعات را پوشانده است قله تفتان معمولا برف زیادی نمی گیرد اما به طور معمول می توان گفت میزان برف آن در زمستان تا زیر زانو می باشد و در طول این سالها مشکل ترین صعود آن در سال 74 بوده به خاطر برف زیادی که منطقه را پوشانده بودحیواناتی که گهگاهی در این منطقه دیده می شوند روباه شغال گرگ و کبک است
مردم این منطقه زندگی عشایری توام با زندگی روستایی دارند به طوریکه تابستان به این منطقه کوچ می کنند و در چادرهایشان زندگی میکنند جنس این چادرها که پلاس نام دارد از موی بز و کرک ساخته می شود که آب از آنها عبور نمیکند --

-دو دیواره به نامهای گراش خان و شصت خدا در این منطقه وجود دارد که سنگنوردان این منطقه از برای تمرینات خود از اینها استفاده می کنند که گراش خان در جاده زاهدان به خاش است و شصت خدا در جمچین

اثر طبیعی ملی قله تفتان:

اثر طبیعی ملی تفتان با مساحتی بالغ بر 218 هکتار در سال 1381 طی مصوبه شماره 224 مورخ 21/3/81 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت

سازمان پیوست.

موقعیت جغراقیایی :

این اثر با 3164342 تا 3166636 عرض جغرافیایی و 316204 تا 318168 طول جغرافیایی در استان سیستان و بلوچستان واقع گردیده است.

ویژگیهای منطقه:

رشته کوه تفتان به طول 12 کیلو متر و دارای قله های متعدد میباشد. سه دهانه اتشفشانی نیمه فعال که از دهانه های آن بخار؛ گازهای گوگردی دائماً در حال تصاعد می باشد

چشم انداز خیره کننده ای را بوجود آورده است. گوگردی بودن منطقه از پیدایش شرایط زیستی گیاهی و جانوری ممانعت بوجود آورده است.این اثر مورد احترام اهالی

منطقه بوده وکوهنوردان زیادی را همه ساله به سوی خود جلب مینماید.

عوامل تهدید کننده:

استفاده بیش از حد از ظرفیت قابل تحمل محیط از مهمترین عوامل تهدید کننده اثر میباشد.

اثر طبيعي ملي قله دماوند






















اثر طبیعی ملی قله دماوند با مساحتی بالغ بر 2950 هکتار در سال 1381طی مصوبه شماره 221 مورخ 21/3/81 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.

موقعیت جغرافیایی:این اثر با 3976113 تا 3982150 عرض جغرافیایی و 596762 تا 603597 طول جغرافیایی در 90 کیلومتری شمال شرق تهران و در استان مازندران واقع گردیده است.ویژگیهای منطقه:این قله با 5671 ارتفاع مرتفع ترین نقطه ایران به حساب می آید. دارای شکلی مخروطی و در دهانه خاموش آن گوگرد فراوان به چشم می خورد . این قله در فرهنگ کشورمان مظهر پایداری و استواری محسوب میگردد . این اثر به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد خود پژوهشگران و کوهنوردان فراوانی را از سراسر کشور و جهان بسوی خود جلب می نماید.از گونه های مهم گیاهی میتوان از بومادران وپیر گیاه دماوندی ؛اسپرس کوهی و گون نام برد.
قله دماوند به ارتفاع 5671 متر واقع در استان مازندران و قرار گرافته در جناح شمالي دره رودخانه هراز بخش لاريجان يكي از مخروط‌هاي عظيم آتشفشاني ايران مي‌باشد. اين قله از شمال به دره رودخانه نمارستاق از شرق به دره هراز و از غرب و جنوب غربي محاط به دره رودخانه دليچاي و درياچه سد لار مي‌باشد.مسير صعود :قله دماوند داراي 60 مسير اصلي و فرعي و تركيبي صعود از زواياي جغرافيايي مختلف بر روي خود مي‌باشد كه در اين ميان 4 مسير اصلي و چهار مسير فرعي مجموعا به تعداد 8 مسير صعود را مي‌توان بر روي آن نام برد كه عبارتند از :1- مسير جنوبي 2- مسير شمالي 3- مسير غربي 4– مسير شرقي 5- مسير جنوب غربي 6- مسير جنوب شرقي 7- مسير شمال غربي 8- مسير شمال شرقيمي‌باشند كه هر يك با توجه به موقعيت جغرافيايي خاص خود از مسيري مشخص به قله مي‌رسند.برنامه‌ريزي و اجر
ابراي صعود به قله دماوند ساده ترين مسير راه جنوبي است كه اين مسير از بخش پلور واقع در جاده هراز آغاز كه توسط يك جاده آسفالته و بخش خاكي تا منطقه‌اي بنام گوسفندسرا پيش رفته ، سپس پياده روي و صعود از اين نقطه رو به شمال آغاز و با پيمودن 3 ساعت به بارگاه سوم دماوند در ارتفاع 4100 متري مي‌رسد. از اين نقطه مسير با شيبي بسيار تند بمدت 4 تا 5 ساعت تا قله امتداد مي‌يابد. برنامه ريزي اجراي صعود به قله دماوند از مسير جنوبي بطور متوسط به دو روز زمان يا حداكثر 3 روز با ديداري از آبگرم لاريجان زمان مي‌طلبد.آب و هوا :در بهار هر سال از فروردين تا اواخر ارديبهشت داراي هواي بسيار طوفاني با بارش برف به تناوب و بسيار خطرناك براي صعود است.از اواسط خرداد تا آخر تيرماه بهترين و جذاب‌ترين زمان براي اجراي برنامه به واسطه پايداري نسبي هوا و سرسبزي و طراوت منطقه و وجود آب فراوان در گوسفندسرا و بارگاه سوم و برف چال‌هاي كوچك و بزرگ

از اواخر تير تا پايان شهريور ماه هواي پايدار و برف كم و ثابت شدن محدوده يخچال‌ها و كمبود آب در دامنه‌ها و بارگاه سوم.از اوايل مهرماه تا پايان اسفند ماه داراي هواي ناپايدار طوفاني و بوراني و حجم سنگين برف در دامنه‌ها و نبود آب جاري توام است.آب مصرفي :جهت صعود به قله دماوند در فصل گرم وجود آب به ميزان كم در گوسفندسرا و در بارگاه سوم از آب ماحصل از ذوب برف‌هاي شمال جانپناه كه از 9 صبح شروع و در 5 بعدازظهر هر روز يخ مي‌زند آب ديگري در مسير صعود يافت نمي‌شود.

اثر طبیعی ملی قله دماوند:
اثر طبیعی ملی قله دماوند با مساحتی بالغ بر 2950 هکتار در سال 1381طی مصوبه شماره 221 مورخ 21/3/81 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.
موقعیت جغرافیایی:
این اثر با 3976113 تا 3982150 عرض جغرافیایی و 596762 تا 603597 طول جغرافیایی در 90 کیلومتری شمال شرق تهران و در استان مازندران واقع گردیده است.
ویژگیهای منطقه:
این قله با 5671 ارتفاع مرتفع ترین نقطه ایران به حساب می آید. دارای شکلی مخروطی و در دهانه خاموش آن گوگرد فراوان به چشم می خورد . این قله در فرهنگ کشورمان مظهر پایداری و استواری محسوب میگردد . این اثر به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد خود پژوهشگران و کوهنوردان فراوانی را از سراسر کشور و جهان بسوی خود جلب می نماید.از گونه های مهم گیاهی میتوان از بومادران وپیر گیاه دماوندی ؛اسپرس کوهی و گون نام برد.
عوامل تهدید کننده:استفاده بیش از حد از ظرفیت قابل تحمل محیط و همچنین بهره برداری پوکه معدنی در اطراف اثر از مهمترین عوامل تهدید کننده به شمار میآید

اثر طبيعي و ملي قله سبلان
















اثر طبیعی ملی قله سبلان :

اثر طبیعی ملی قله سبلان با مساحتی بالغ بر 6643 هکتار در سال 1381طی مصوبه شماره 223 مورخ 21/3/81 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت

مدیریت سازمان پیوست.

موقعیت جغرافیایی:

این اثر با 4229373 تا 4242388 عرض جغرافیایی و 741942 تا 752127 طول جغرافیایی در استان اردبیل واقع گردیده است.

ویژگیهای منطقه:

این قله دومین قله مرتفع کشور به حساب می آید. این اثر به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد از جمله وجود یخچالها؛ آبشارها و دره های زیبا و همچنین وجود دریاچه ای زیبا در دهانه آتشفشان اصلی جذابیت های فراوانی را به آن بخشیده است و از این رو کوهنوردان فراوانی را از سراسر کشور و جهان بسوی خود جلب می نماید.ازتنها گونه مهم جانوری میتوان از نوعی سخت پوست از خانواده کروستاسه نام برد.

عوامل تهدید کننده:

استفاده بیش از حد از ظرفیت قابل تحمل محیط از مهمترین عوامل تهدید کننده این اثر به شمار میآید.













اثر طبیعی و ملی قله سبلان -اثر طبیعی ملی قله سبلان با مساحتی بالغ بر 6643 هکتار در سال 1381طی مصوبه شماره 223 مورخ 21/3/81 شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.موقعیت جغرافیایی: این اثر با 4229373 تا 4242388 عرض جغرافیایی و 741942 تا 752127 طول جغرافیایی در استان اردبیل واقع گردیده است.
ویژگیهای منطاین قله دومین قله مرتفع کشور به حساب می آید. این اثر به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد از جمله وجود یخچالها؛ آبشارها و دره های زیبا و همچنین وجود دریاچه ای زیبا در دهانه آتشفشان اصلی جذابیت های فراوانی را به آن بخشیده است و از این رو کوهنوردان فراوانی را از سراسر کشور و جهان بسوی خود جلب می نماید.ازتنها گونه مهم جانوری میتوان از نوعی سخت پوست از خانواده کروستاسه نام برد.
سبلان (به ترکی آذربایجانی: ساوالان، به تالشی: سفلون) آتشفشانی خاموش است که شکل تقریبا مخروطی دارد و اکثرا از برف و یخ پوشیده شده است و چشمه های آب گرم و سرد معدنی فراوانی دارد و در حقیقت بلندترین کوه استان های آذربایجان غربی و شرقی محسوب می گردد . کوهستان عظیم وآتش فشان سبلان که به زبان آذری ساوالان خوانده می شود از کوه های متعدد بلندی چون صائین ، نرمیق ، قوشه داغ ، و… تشکیل شده است. دامنه های این کوهستان در بخش مرکزی از چهارسو به شهرستان های مشکین شهر و اهر در شمال ، تبریز در مغرب ، سراب درجنوب و اردبیل در شرق مشرف می باشد. سبلان به شکل مخروط زیبائی است و دهانه آتش فشان خاموش آن در حال حاضر به صورت دریاچه ای در آمده است. اطراف این دریاچه در تمام سال پوشیده از برف و یخ است. قله اصلی یا آتش فشان آن به نام سلطان ساوالان بلندترین نقطه آذربایجان و پس از دماوند بلندترین قله ایران است. کوهستان ساوالان از کانون های مهم آبگیر دائمی رودهای آذربایجان می باشد. دامنه های شمالی آن به دره رود قره سو و اهرچایی و دامنه های جنوبی آن به شاخه ها ی آجی چای منتهی می گردد. بنابراین سبلان بخش عمده ای از آب های حوضه رود ارس و دریاچه ارومیه را تامین می کند در دامنه های سبلان چشمه های فراوان آب گرم وآب سرد معدنی وجود دارد از جمله موئیل سویی ، شابیل ، قوتورسویی و ...که در فصول مختلف مورد استفاده اهالی مشکین شهر وگردشگران قرار می گیرد. در بالای قله سبلان حفره ای وجود دارد که دهانه آتش فشان سبلان بوده است و امروزه به صورت دریاچه ای در فصل گرم ظاهر می شود .
سبلان با رودها ، یخچالهای دائمی و طبیعت بکر ، نمونه ای است از هنر بی همتای خلاق آن .این کوه بنا به راوایات محل عبادت زرتشت ، پیامبر ایران باستان ، و جولانگاه بابک خرمدین بوده است .مسیر صعود
بمنظور صعود به قله بهترین مسیر از طریق شهرستان اردبیل به لاهرود و از آنجا به آب گرم قتور سویی است از آبگرم جاده ای کوهستانی و خاکی آنرا تا ارتفاع 3500 متری مکان موسوم به پناهگاه شرقی می رساند پناهگاه مکان مناسبی جهت اقامت و شب مانی محسوب می گردد صعود به قله از طریق یال شرقی با عبور از سیب های تند سنگلاخی ارتفاع گرفته در حدود 4700 متری از شیب کلی آن کاسته شده و در محل موسوم به سنگ محراب با شیبی ملایم به دهانه آتشفشان و دریاچه جذاب و با شکوه آن می رسد . آب و هوا : در بهار هر سال و بخصوص ماه های فروردین و اردیبهشت قله مواجه با هوای طوفانی است از ماه های خرداد و تیر که فصل حدود آن آغاز می گردد و تا پایان شهریور ماه هوا از پایداری بیشتری برخوردار می گردد ولی در تمامی بعدازظهرها غالباً با هوای ابری و باران در ارتفاعات توام است . و در پائیز و زمستان ها با طوفان برف سنگین آب مصرفی در تابستان و ایام صعود از ماحصل ذوب برف های قله فراهم می گردد و در پائین دست ها آب بسیار کم می باشد این آب ها از 9 صبح شروع به ذوب و جاری شدن و تا ساعت 18 هر روز یخ می زند



سبلان کوهی مرتفع در شمال غرب کشور و در استان اردبیل سومین قله بلند ایران که به عنوان یک کوه آتشفشانی غیر فعال است که به دلیل آبگرم های طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی معروف الوارس مورد توجه گردشگران می باشد.جاذبه های توریستی منطقه مشکین شهر شامل جاذبه های طبیعی و جاذبه های تاریخی است که ارتفاعات متعدد ، آبهای معدنی فراوان، دریاچه های کوچک و بزرگ، دشت وجلگه های وسیع و شرایط آن وهوایی مساعد و مطلوب ، همگی نشان از قابلیت ها و استعدادهای طبیعی منطقه برای جلب مشتاقان و علاقه مندان طبیعت دارد.کوه معروف «سلطان ساوالان» با ارتفاع 4811 متر از سطح دریا ، عظمت خاصی به منطقه بخشیده است و این کوه با یخچال های عظیم از منظر ورزش کوهنوردی و یخچال نوردی، یکی از کوههای مطرح در سطح جهان است و هرسال و بویژه در فصل تابستان هزاران علاقه مند از اقصی نقاط ایران و جهان به این کوهستان روی می آورند و از مواهب طبیعی آن بهره مند می شوند.آبهای معدنی گوناگون یکی از مهم ترین جاذبه های توریستی این منطقه به شمار می آید. وجود هشت چشمه آب معدنی که حاوی آبهای گوگردی ، کربناته، سولفوره، بی کربناته، کلروره، آشامیدنی گازدار و آشامیدنی بدون گاز است و این چشمه ها خواص درمانی فراوان داردکه نه تنها در سطح ایران، بلکه درسطح جهان نیز بی نظیر است. کوهستان سبلان موهبت های طبیعی خود را سخاوتمندانه به ساکنان پیرامونش ارزانی داشته است . به سبب فراوانی و سهولت دستیابی به آب دشتهای اطراف ، سبلان از دیرباز شاهد و جایگاه مدنیت های بسیار مهم درطول تاریخ بوده است. وجود آثار و شواهد متعدد از ادوار مختلف تاریخ ، از هزاره های قبل از میلاد مسیح تا ظهور اسلام ، هریک از شهرهای منطقه را به دوران اشکانیان و ساسانیان و پیش از آن پیوند می دهد.یادمان های تاریخی برجای مانده در منطقه سبلان ، جلوه یی دیگر از توان و استعداد بالقوه آن در جذب توریست و رونق گردشگری در این خطه باستانی بشمار می آیدکه این منطقه قابلیت های بسیار و توان بالقوه فروان برای سرمایه گذاری در فعالیت های توریستی و تفریحی دارد و ضرورت شناخت دقیق و شناساندن پدیده های منحصر به فرد آن به جهانگردان بدیهی به نظر می رسد.سنگ مقدس محراب یا محرابه ،سنگ عقاب یا قارتال ، دریاچه دهانه آتشفشان ، یخچالها و برف چالهایی با قدمت معادل عمر کوهستان، ارتفاعات و قلل با ویژگیهای خاص اراضی و محیطی شامل هرم داغ یا سبلان کوچک با ارتفاع 4هزارو587 متر ، کسری یا آقام داغ با ارتفاع 4 هزار و577متر و جنودارداغی (قبله داغی) با ارتفاع 3هزار و950 متر از ویژگیهای طبیعی این اثر می باشد.دره های معروف سبلان صندوق لو دره سی، دره اسب مرز (اسنز دره سی)، دره آلوارس یا قزل گول لر ، دره کرکری (مجنده)، دمیرچی دره سی، دره دوجاق دره اسماعیل کندی ، دره موئیل از در از درههای این منطقه میباشدمنطقه سبلان دارای چشم اندازهای بسیار با ارزش شامل آبشار گورگور، آبشار سردابه و آبشار شاه بلاغی می باشد یکی از پتانسیل های زیستی و طبیعی منطقه سبلان که به نوبه خود منحصر به فرد است شیروان دره نام دارد.این دره معروف ترین و مشهورترین دره سبلان است که از آبگرم شابیل واقع در شمال سبلان سلطان شروع می شود و تا جنوبی ترین نقطه آن یعنی آت گولی امتداد دارد. همچنین تالابهای آت گولی و قره گل نه تنها اکوسیستم خاصی در کوهستان ایجاد نموده بلکه پذیرای ده ها نوع پرنده از جمله آنقوت و اردک سرسبز می باشد.آتشفشان سبلانآتشفشان سبلان از نوع آتشفشان نقطه ای و مخروط مختلف است که از نظر ساختمان و حجم،شبیه آتشفشانهای قاره ای ولی از نظر ترکیب شیمیایی شباهتی با انواع حاشیه قاره ای ندارد. ارتفاع آتشفشان سبلان از سطح دریا 4800 متر و گدازه ای آن مساحتی معادل 1200 کیلومتر مربع را در بر می گیرد.جاذبه های توریستی منطقه سبلان به دو گروه عمده جاذبه های طبیعی و جاذبه های تاریخی تقسیم می شود. ارتفاعات متعدد و در جوار آن آبهای معدنی موجود ، وجود دریاچه های بزرگ و کوچک ، دشت و جلگه های وسیع پیرامونی ، شرایط آب و هوایی مساعد و مناسب ، همگی از استعدادها و قابلیتهای بالقوه طبیعی ، فراغتی و استراحتی به شمار می آیند.اکولوژی گیاهان منطقه سبلانفصل بهار آغاز رویش گیاهان مرتعی بوده که با ذوب شدن تدریجی برفهای زمستانی شروع می شود و در این مرحله مراتع راژئوفیت های گلدار می پوشاند گونه های تشکیل دهنده سینوزی اردیبهشت ماه مراتع سبلان ، هفت گونه اصلی دارد که پنج گونه از آنها به تیره لاله و یک گونه به تیره آلاله و گونه دیگر به تیره زنبق تعلق دارد.معرفی تنوع گونه ای گیاهان منطقه سبلان به ترتیب اهمیت و تیره های گیاهی :تیره سیر، تیره تاج خروس ، تیره زرشک، تیره گاوزبان ، تیره گل استکانی ، تیره اقطی، تیره میخک، تیره اسفناجیان، تیره سیستاسه ، تیره مرکبان، تیره شب بو ، تیره جگن ها، تیره ریش بز، تیره شاه تره، تیره شمعدانی ، تیره گندمیان، تیره لاله، تیره پنیرک، تیره گل مفربی، تیره کوکنیاریان، تیره پروانه واران، تیره بارهنگ، تیره پیومباژیناسه، تیره ترشک، تیره گوشاب ، تیره آلاله، اسپرکها ، تیره گل سرخ ، تیره بادنجانیان، تیره گل میمون ، تیره قیچ ها ، تیره سنبل الطیب، تیره چتریان.بطور کلی در منطقه سبلان 39 تیره و 256 گونه شناسایی شده و جگن ها از تنوع زیاد برخوردار بوده که تعداد گونه های آن شناسایی نشده است از این تعداد 24 تیره در ارتفاع کمتر از 3000 متری و 9 تیره بین 3500-3000 متری و 6 تیره تا ارتفاع 3900 متری داخل محدوده آثار طبیعی ملی سبلان گسترش دارند که این تیره عبارتند از تیره گل استکانی و مرکبان.حیات وحشگونه های مهم حیات وحش این منطقه عبارتند از خرس قهوه ای ، کل و بز )پازن ( ، خار پشت اروپایی ، انواع سمور، سنگی ، تشی ، رودک ، سیاه گوش ، گرگ ، روباه معمولی ، راسو ، گراز وحشی ، شغال ، خرگوش ، و از مهمترین پرندگان بومی منطقه نیز می توان به عقاب طلایی ، سارگپه ، طرلان ، پیغو، قرقی ، بحری ، لیل ، دلیجه ، دلیجه کوچک ، دم جنبانک، انواع سهره، جغد کوچک ، سبز قبا ، زنبور خوار، هدهد ، انواع چلچله ، انواع چکاوک، پرستو ، بادرچین ، کبک دری، کبوتر چاهی، بادخورک، انواع کلاغ، انواع زاغ ، اشاره کرد.خزندگان منطقه سوسمار ، گرزه مار (افعی ) مار آتشی ، مارچلیپر، لاک پشت مهمیز دار ، مار زنگی است.طبق مصوبه شماره 223 مورخ 21خرداد81 شورایعالی حفاظت محیط زیست قله سبلان (سلطان ساوالان) از محدوده ارتفاع 3600 متر از سطح دریاهای آزاد و به وسعت 6879 هکتار بعنوان اثر طبیعی ملی معرفی گردیده است./146/125

اثر طبيعي و ملي غار ماهي كور

اثر طبیعی و ملی غار ماهی کور
در بخش پاپی یک دریاچه ی زیرزمینی و جویباری با عنوان (کای رود )وجود داردکه در شمال دهکده ی لون نزدیک ایستگاه راه آهن تنگ هفت قرار دارد.این دریاچه ی زیرزمینی در زیر کوه لون قرار دارد که با عمقی زیاد از سطح زمین به صورت راکد می باشدولی گاهی در فصل بهار به علت ازدیاد نزولات آسمانی و در نتیجه زیاد شدن آب دریاچه آب های اضافی طغیان کرده واز خروجی غار خارج می شوند. در این غار گونه ای ماهی وجود دارد که فاقد گوش چشم است و فقط در آب غار ها و جاهای تاریک زندگی می کنند.این نوع از ماهیان برای تهییه غذا وفرار از خطرات از خطوط جانبی وشاخک های حسی اطراف لب استفاده می کنند.ماهی کور از نادر ترین گونه ی ماهیان جهان است . در دنیا در حدود ۴۰ گونه ماهی فاقد چشم در آبهای شیرین شناسایی گردیده گردیده که دراین میان خانواده کپورماهیان با دارا بودن ۱۱ گونه بیشترین تعداد و خانواده سگ ماهیان جویباری با ۱۰ گونه پس از آن قرار دارند.خانواده های (Amblyopsidae) از راسته سوف ماهی شکلان،لوچ ماهیان (Cobitinae) ، کاراسیده (Characidae) ، ( Synbranchidae )، ( Ictaluridae) و (Eleotridae) از جمله خانواده هایی هستند که گونه های فاقد چشم در آنها گزارش شده است. در ماهیان مختلف اندازه چشمها نسبت به سایز ماهی ، روش بدست آوردن غذا و هم بر اساس مقدار نوری که برای یافتن غذا لازم است ، تغییر تکاملی می کند. بیشتر ماهیانی که درطول روز به شکار می پردازند، دارای چشمان توسعه یافته هستند اما چشمهای بزرگ در ماهیانی هم که عمدتا غذای خود را در تاریکی یا سپیده صبح پیدا می کنند، یا ماهیانی که در اقیانوسها و در محدوده های نفوذ نور زندگی می کنند هم دیده می شود. ماهیانی که درغارهای بدون نور زندگی می کنند ، دارای چشمهای ریز و یا فاقد چشم هستند ، در عوض دستگاه خط جانبی (Lateral line ) درآنها توسعه زیادی پیدا کرده است. این دستگاه قادر است تلاطم و جابجایی آب را حتی در کوچکترین مقادیر تعیین کند ، حال چه این تلاطم و جابجایی توسط حرکت خود ماهی ایجاد شده باشد یا اینکه موجودات زنده و اشیای دیگر آن را ایجاد کرده باشند. ماهی ها می توانند با استفاده از این دستگاه ، اشیای ساکن مجاور، سایر ماهیان و موجودات زنده غذایی را پیدا کنند. برخی ماهیان کور نیز دارای سلولهای چشایی در سر و یا سبیلک های (Barbel ) توسعه یافته در اطراف دهان هستند که از آنها برای چشیدن و لامسه استفاده می کنند. علاوه بر ماهی ها که روند تکاملی شان بعلت فقدان نور در سالیان دراز منجر به از دست دادن چشمها گردیده در برخی موجودات دیگر مانند سمندر کور تگزاس ( Typhlomolge rathbuni ) این امر مشاهده می شود ، آنها ضمن از دست دادن چشم ها ، از داشتن رنگدانه هم محروم گشته اند. ماهیان کور از لحاظ شیلاتی فاقد ارزش اقتصادی بوده اما بعنوان یکی از نادرترین ذخایر ژنتیکی در بسیاری از پژوهشکده ها مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفته اند و یا به عنوان ماهیان زینتی خارق العاده در موزه های حیات وحش و آکواریوم ها در معرض دید علاقمندان و خصوصا جهانگردان قرار گرفته اند. در این میان می توان به ماهی کور مکزیکی (De Filippi, ۱۸۵۳) Astyanax fasciatus mexicanus که شهرت جهانی آن باعث علاقمند شدن بسیاری از آکواریوم داران و محققان گشته است اشاره نمود، بنحوی که محققان زیست شناس دانشگاه مریلند در تحقیقات خود در این رابطه ، ژن عامل از بین بردن چشمهای این ماهی را شناسایی کرده اند.این ژن ضمن فعال شدن درمناطق کم نور، پروتئینی را کنترل می کند که اثر مستقیم بر لنز چشم داشته از این رو با فعال شدن آن درمراحل تکاملی تخم سبب از بین رفتن بافت درونی چشم و کور شدن نوزاد می گردد . ماهیهایی از همین گونه که در آبهای شیرین زندگی می کنند (در مکانهایی با نور کافی) چشمانشان رشد کرده و دید کاملا طبیعی خواهند داشت. قاره آسیا پر تعداد ترین گونه های کور آب شیرین دنیا یعنی در حدود بیست گونه و قاره های آمریکا و آفریقا پس از آن جای دارند. چین و تایلند بیشترین گونه های کور را به خود اختصاص داده و در این میان، کشور ما با دارا بودن دو گونه منحصر به فرد که صرفا بومی (Endemic ) ایران می باشند درضمره کشورهای دارنده این گونه های با ارزش قرار گرفته است. با توجه به اینکه اغلب گونه های ماهیان کور در لیست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت از گونه ها ( IUCN red list ) قرار دارند لزوم توجه همه جانبه کشورهای صاحب این میراث های طبیعی بیش از پیش مورد نیاز می باشد. ۱) ماهی كور غار ایران ▪ نام علمی : (Bruun and Kaiser, ۱۹۴۴)Iranocypris typhlops ▪ نام انگلیسی : Iran cave barb ▪ خانواده : کپورماهیان ( Cyprinidae) ▪ پراکنش : ایران ، لرستان،خرم آباد (۳۳o ۰۵N, ۴۸o ۳۶ E ) شناسایی این ماهی مرهون وجود راه آهن است، زمانی که کارشناسان خارجی مشغول احداث خطوط راه آهن بودند از وجود این غار مطلع شدند و این ماهی را برای شناسایی بیشتر به خارج از کشور بردند. E. W. Kaiser هفت نمونه از ماهی را درششم ماه می ۱۹۳۷ در آن محل گردآوری نمود تا به مطالعاتی در آن خصوص بپردازد. نمونه هایی از این گونه در موزه جانورشناسی کوپن هاگ (Zoological Museum of Copenhagen ) در دسترس علاقمندان قرار دارد که به نوبه خود جالب و البته جای تامل دارد. این ‌گونه‌ دارای دوجفت‌ سبیلک‌ و بدنی فاقد رنگدانه با بیشینه طول ۲۶/۵ سانتیمتر (fish base.org) است ‌که تعداد کمی فلس در پشت باله سینه ایی آن وجود دارد.سر پهن ‎و دندانهای حلقی‌ دوردیفه‌ و مخروطی‌ شكل‌ با فرمول (۲)۳.۵-۳.۵ از دیگر خصوصیات ماهی شناسی این گونه می باشد.‏‎ نمونه های بررسی شده توسط (Nielsen, ۱۹۷۴ ) دارای ۵/۴۶ میلیمتر طول کل و ۵/۳۸ میلیمتر طول استاندارد بوده است.(برای بررسی و مطالعه بیشتر خصوصیات مورفولوژیکی این ماهی میتوانید به سایت اینترنتی دکتر کد مراجعه نمایید/ www.briancoad.com) درمحیط طبیعی تغذیه آن نامعلوم اما در محیطهای مصنوعی و آکواریوم از انواع غذاهای خشک، تر و زنده نظیر آرتمیا با اشتهای زیاد استقبال می کند،چنانکه برای بلع غذاهای روی سطح آب توانایی شنا بصورت وارونه را دارد. زمان لازم برای دو برابر شدن جمعیت این ماهی حداقل ۱۵ ماه است و از تمایز جنسی و طول عمراین گونه نیز هیچ اطلاعاتی گزارش نشده است. Bruun and Kaiser در سال (۱۹۴۴) بر این باور بودند که ماهی فوق متعلق به جنس (Barbus) است چون شکل ظاهری شان به باربوس ها (سس ماهی از خانواده کپورماهیان) و خصوصا داشتن دو جفت سبیلک این نظریه را تا حدودی تائید می کرد اما ( Saadati) در سال (۱۹۷۷) این نظریه را رد کرد و ضمن بررسی باربوس های حوضه آبریز دجله عنوان کرد که باربوس های این ناحیه بسیار بزرگ تر از گونه مذکور می باشند. بعدها بررسی دقیق تر ماهی کور غار ایران آن را در جنس cypris از خانواده کپورماهیان قرار داد. ریشه یابی (Etymology ) نام علمی این ماهی به قرار زیر است: Iran به لحاظ این که در کشور ایران شناسایی گردید، cypris چون از جنس کپورماهیان است، typhlos یعنی کور و ops به معنای چشم می باشد،از این رو می توان این ماهی را به نام" کپور ماهی کور ایرانی" نامید. متاسفانه این ماهی از سال ۱۹۹۰ به عنوان گونه در معرض آسیب ( Vulnerable)در لیست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت از گونه ها قرار گرفته و دکتر برایان کد (Coad ۱۹۹۶) این گونه نادر را به سبب وجود داشتن در یک محل (داخل غار) در معرض خطر (endangered ) دانسته است. جالب است كه بدانید این ماهی با یک ماهی کور دیگر با نام علمی Paracobitis smithi در همان غار به سر می برند. این غار آبی در کنار روستای ( لون) در تنگ هفت لرستان واقع شده ،حرارت آب در این غار معمولا ۵/۱۸درجه سانتیگراد ، PH آن۵/۷ و قابلیت هدایت الکتریکی µS ۳۳۴ می باشد. ۱) سگ ماهی کور ایران ▪ نام علمی ( Greenwood , ۱۹۷۶ ) Paracobitis smithi ▪ نام انگلیسیBlind loach ▪ خانواده : سگ ماهیان جویباری (Balitoridae ) ▪ پراکنش : ایران ، لرستان (۳۳o ۰۵ N, ۴۸o ۳۶ E ) اولین نمونه از این ماهی کفزی توسط Anthony Smithدر آپریل ۱۹۷۶ شناسایی شد. آنها علاوه بر اینکه از داشتن چشم محروم اند، رنگدانه و فلس هم ندارند ،دومین جفت از سبیلک هایشان بخوبی رشد کرده و به انتهای سومین جفت سبیلک ها می رسد.متوسط طول کل بدن در آنها ۴۵ میلیمتر گزارش گردیده است. حداقل زمان لازم برای دو برابر شدن جمعیت آنها ۱۵ ماه می باشد. سگ ماهی کور ایران از سال ۱۹۹۶ در لیست قرمز گونه های درمعرض خطر قرار گرفته است. باله مخرجی از۸ شعاع و باله پشتی از ۱۱-۱۲ شعاع که همگی شعاع نرم می باشند تشکیل شده است. تصویری از این ماهی تا کنون منتشر نگشته است و این در حالی است که در بسیاری از نمونه ها مانند ماهی کور مکزیکی (Blind cave fish ) که در بالا از یاد شد در اغلب کتابها و سایت های اینترنتی مرتبط به کرار مطالب مفید و تصاویر گوناگون منتشر می شود. خوشبختانه اداره حفاظت از محیط زیست استان لرستان ،اقدامات جدی را در مورد حفاظت از این غار آبی و ماهیان موجود در آن انجام داده که در این راستا بازهم انتظار بیشتری می رود.

اثر طبيعي و ملي چال نخجير

غار چال
غارچال نخجير در يازده كيلومتري شمال دليجان و در نزديكي روستاي نراق قرار دارد و اكنون زير نظر كارشناسان سازمان ايرانگردي و جهانگردي در حال آماده سازي جهت توريستي شدن مي باشد. غار چال نخجير در اواخر سال 1367 در اثر يك انفجار در نزديكي هاي دهانه آن توسط سازمان آب دليجان كشف گرديد.خصوصيات غار چال نخجيرتا ششصد متري اول غار مسير مشترك و در امتداد جنوب به شمال مي باشد و بعد از آن داراي دو انشعاب مي شود يكي از انشعابات به طرف شمال شرق و ديگري به شمال غرب امتداد مي يابد طول كل هر كدام از شعب حدود يكهزار و سيصد متر است. از امتيازات غار مزبور افقي بودن كل مسير است. تالارهاي متعدد و حوضچه هاي آب، راهروهاي طولاني، مسيرهاي مشكل در بعضي از نقاط و چكنده و چكيده هاي بلورين و بسيار متنوع و زيبا و حتي در نقاطي منحصر به فرد از خصوصيات آن است. حدود 95% از بدنه غار پوشيده از چكنده و چكيده است و فقط 5% باقيمانده سنگي ميباشد كه اين خود بر زيبايي غار مي افزايد. غار چال نخجير از تالارهاي مختلفي تشكيل شده كه كوچكترين آن به متر 3*5*20 و بزرگترين آن به متر 30*40*120 وسعت دارد. زيباترين تالار آن، تالار چهلستون نام دارد كه با انواع چكيده و چكنده هاي مختلف و رنگهاي خيره كننده پوشيده شده است. از ديگر تالارهاي اين غار مي توان تالار سفره عروس, درياچه، برزخ، باغ وحش، چهلچراغ و تالار زيبائيها را نام برد.
دهانه اصلی این غاردارای 10 متر عرض و بین 10 تا 40 متر ارتفاع است که هر بیننده ‌ای با گذر از این دهانه و ورود به غار به حیرت و تفکرفرو می ‌رود.این غار دارای یک شاخه‌ اصلی و چند شاخه فرعی است که تا کنون توسط افراد محلی و غار نوردان مجرب در حدود 4 کیلومتر از آن شناسایی شده و پیش بینی می شود حدود 8 تا 10 کیلومتر عمق داشته باشد. تاکنون بالغ بر 2هزار متر فضای خشک در محوطه درونی این مجموعه شناسایی شده ‌است که عموما "کریستالیزه" بوده و تزئینات بلوری و اسفنجی کف، دیوارها و سقف آن از ناب ترین نمونه‌ های موجود جهان است. دست خلاق طبیعت طی میلیون‌ها سال با مدد از شرایط خاص‌ آب وهوایی ‌و جغرافیایی درون غار، دهلیزها، دالان ها، کریدورها، تراس ها و حوضچه‌ های بی ‌نظیری را به وجود آورده که بازتاب نور از منشورهای بلور"کلسیت" در کنار آویزه ‌های پر حالت آن هر بیننده ‌ای را متحیر و مبهوت می‌ کند.در گنجینه شگفتی این غار اسرارآمیز ، سنگ‌ های تزئینی با اشکال متنوع مانند عقاب، لاک پشت، گوزن، انسان، کبوتر و تندیس های عظیم ‌الجثه بلورین ایجاد شده است که بیشتر آنان از جنس آهک است. وجود یک دریاچه در بخش انتهایی و زیردست غار که دیواره، سقف و پیکره ‌های اسرار آمیزآن را سنگ‌ های عجیب محاصره کرده، زیبایی زاید الوصفی به این غار داده ‌است.تهویه ‌طبیعی هوای درونی غار در فصول تابستان و زمستان یکی دیگر از عجایب این غار شگفت انگیزاست، در تابستان خنک و در زمستان گرم است و هیچ گاه در این مجموعه بازدید کنندگان با کمبود اکسیژن روبرو نمی ‌شوند. رسوبات دولومیتی با رنگ آمیزی جاذب در جای ‌جای غارپتانسیل عظیمی ‌از اسفنج های بلورین و کریستاله، باغهای مرجانی و مخروط های گل کلمی شکل را خلق کرده است.تالارهای "عروس" ، "گل کلمی" ، "آبشارگلی" ، "فرسنگ" و "هیولا" از جمله بخش های دیدنی این غار نادر و عجیب است.